Odmiana (czas przeszły i 3 forma) leap

Przyczynowość (zwana także przyczyną lub przyczyną i efektem) jest wpływem, na które jedno zdarzenie, proces, stan lub obiekt (a Przyczyna) Przyczynia się do produkcji innego zdarzenia, procesu, stanu lub obiektu (efektu), w którym przyczyna jest częściowo odpowiedzialna za efekt, a efekt częściowo zależy od przyczyny. Ogólnie rzecz biorąc, proces ma wiele przyczyn, o których mówi się, że są dla niego czynniki przyczynowe i wszystkie leżą w przeszłości. Efekt może z kolei być przyczyną lub przyczynowego czynnika wielu innych efektów, które wszystkie leżą w jego przyszłości.

Warunkowy nastrój (skrócone Cond) jest gramatycznym nastrój stosowany w zdaniach warunkowych w celu wyrażenia propozycji, której ważność zależy od pewnego stanu, prawdopodobnie alarmowego.

angielski nie ma refleksyjnego (morfologicznego) warunkowego nastroju, z wyjątkiem tak wielu czasowników modalnych, może, powinien i mógłby w niektórych kontekstach być uważane za warunkowe formy puszki, może, może, może, może, może, może, może, może, może, może, może, może, może, może, może, może, może, będzie i będzie odpowiednio. To, co nazywa się angielskim nastrojem warunkowym (lub po prostu warunkowym), powstaje peryfrastycznie za pomocą czasownika modalnego, w połączeniu z gołym bezokolicznikiem następującego czasownika. (Czasami powinien być stosowany zamiast tego z podmiotem pierwszej osoby - patrz i będzie.

Subjunctive to nastrój gramatyczny, cecha wypowiedzi, która wskazuje na stosunek mówcy do niego. Symnukcyjne formy czasowników są zwykle wykorzystywane do wyrażania różnych stanów nierzeczywistości, takich jak: życzenie, emocje, możliwość, osąd, opinia, obowiązek lub działanie, które jeszcze nie miało miejsca; Dokładne sytuacje, w których są one używane, różnią się w zależności od języka. Łącznik jest jednym z nastrojów Irrealis, które odnoszą się do tego, co niekoniecznie jest prawdziwe. Często jest to kontrastowe z orientacyjnym nastrój, który jest używany głównie w celu wskazania, że ​​coś jest faktem.

Symnuktywa występuje najczęściej, choć nie wyłącznie, w podrzędnych klauzulach, szczególnie, szczególnie w klauzulach podporządkowanych, szczególnie w klauzulach podporządkowanych, szczególnie w podporządkowanych klauzulach To jest. Przykłady trybu łączącego w języku angielskim znajdują się w zdaniach „Sugeruję, abyś był ostrożny” i „ważne jest, aby pozostała po twojej stronie.”

nastrój trybu łagodnego w języku angielskim jest A Typ klauzuli używany w niektórych kontekstach, które opisują możliwości nieczynne, np. „Bardzo ważne jest, abyś tu był” i „ważne jest, aby przybył wcześnie”. W języku angielskim łącznik jest raczej składniowy, a nie fleksyjny, ponieważ nie ma specyficznej formy czasownika. Raczej klauzule łączące rekrutują nagą formę czasownika, która jest również używana w różnych innych konstrukcjach.

Imperatywnym nastrojem jest gramatycznym nastrojem, który tworzy polecenie lub żądanie.

Przykładem czasownika używanego w nastroju imperatywnym jest angielskie zdanie „Go”. Takie imperatywy oznaczają temat drugiej osoby (ty), ale niektóre inne języki mają również imperatywy pierwszoosobowe i trzeciej osoby, ze znaczeniem „Let's (zrób coś)” lub „pozwól im (zrobić coś)” (formy mogą alternatywnie nazywane kohortażem i jussive).

W języku lingwistycznym A imiesłów (PTCP) jest formą czasownika niefinitowego, który zawiera doskonałe lub ciągłe aspekty gramatyczne w wielu czasach. Imiesłów może również funkcjonować jako przymiotnik lub przysłówek. Na przykład w „gotowanym ziemnionym ziemnionym” gotowanym jest przeszły imiesłów gotowania czasownika, pomijającym ziemniaka rzeczownika; W „Ran Us Ragged” Ragged jest przeszłym imiesłem szmaty czasownika, przysłówkowo kwalifikującego czasownik.