Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
agiere
du
agierst
er/sie/es
agiert
wir
agieren
ihr
agiert
sie/Sie
agieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
agierte
du
agiertest
er/sie/es
agierte
wir
agierten
ihr
agiertet
sie/Sie
agierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe agiert
du
hast agiert
er/sie/es
hat agiert
wir
haben agiert
ihr
habt agiert
sie/Sie
haben agiert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte agiert
du
hattest agiert
er/sie/es
hatte agiert
wir
hatten agiert
ihr
hattet agiert
sie/Sie
hatten agiert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde agieren
du
wirst agieren
er/sie/es
wird agieren
wir
werden agieren
ihr
werdet agieren
sie/Sie
werden agieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde agiert haben
du
wirst agiert haben
er/sie/es
wird agiert haben
wir
werden agiert haben
ihr
werdet agiert haben
sie/Sie
werden agiert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [agieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
agiere
du
agierest
er/sie/es
agiere
wir
agieren
ihr
agieret
sie/Sie
agieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe agiert
du
habest agiert
er/sie/es
habe agiert
wir
haben agiert
ihr
habet agiert
sie/Sie
haben agiert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde agieren
du
werdest agieren
er/sie/es
werde agieren
wir
werden agieren
ihr
werdet agieren
sie/Sie
werden agieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde agiert haben
du
werdest agiert haben
er/sie/es
werde agiert haben
wir
werden agiert haben
ihr
werdet agiert haben
sie/Sie
werden agiert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
agierte
du
agiertest
er/sie/es
agierte
wir
agierten
ihr
agiertet
sie/Sie
agierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte agiert
du
hättest agiert
er/sie/es
hätte agiert
wir
hätten agiert
ihr
hättet agiert
sie/Sie
hätten agiert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde agieren
du
würdest agieren
er/sie/es
würde agieren
wir
würden agieren
ihr
würdet agieren
sie/Sie
würden agieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde agiert haben
du
würdest agiert haben
er/sie/es
würde agiert haben
wir
würden agiert haben
ihr
würdet agiert haben
sie/Sie
würden agiert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [agieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
agiere; agier
ihr
agiert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [agieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);