Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
analysiere
du
analysierst
er/sie/es
analysiert
wir
analysieren
ihr
analysiert
sie/Sie
analysieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
analysierte
du
analysiertest
er/sie/es
analysierte
wir
analysierten
ihr
analysiertet
sie/Sie
analysierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe analysiert
du
hast analysiert
er/sie/es
hat analysiert
wir
haben analysiert
ihr
habt analysiert
sie/Sie
haben analysiert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte analysiert
du
hattest analysiert
er/sie/es
hatte analysiert
wir
hatten analysiert
ihr
hattet analysiert
sie/Sie
hatten analysiert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde analysieren
du
wirst analysieren
er/sie/es
wird analysieren
wir
werden analysieren
ihr
werdet analysieren
sie/Sie
werden analysieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde analysiert haben
du
wirst analysiert haben
er/sie/es
wird analysiert haben
wir
werden analysiert haben
ihr
werdet analysiert haben
sie/Sie
werden analysiert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [analysieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
analysiere
du
analysierest
er/sie/es
analysiere
wir
analysieren
ihr
analysieret
sie/Sie
analysieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe analysiert
du
habest analysiert
er/sie/es
habe analysiert
wir
haben analysiert
ihr
habet analysiert
sie/Sie
haben analysiert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde analysieren
du
werdest analysieren
er/sie/es
werde analysieren
wir
werden analysieren
ihr
werdet analysieren
sie/Sie
werden analysieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde analysiert haben
du
werdest analysiert haben
er/sie/es
werde analysiert haben
wir
werden analysiert haben
ihr
werdet analysiert haben
sie/Sie
werden analysiert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
analysierte
du
analysiertest
er/sie/es
analysierte
wir
analysierten
ihr
analysiertet
sie/Sie
analysierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte analysiert
du
hättest analysiert
er/sie/es
hätte analysiert
wir
hätten analysiert
ihr
hättet analysiert
sie/Sie
hätten analysiert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde analysieren
du
würdest analysieren
er/sie/es
würde analysieren
wir
würden analysieren
ihr
würdet analysieren
sie/Sie
würden analysieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde analysiert haben
du
würdest analysiert haben
er/sie/es
würde analysiert haben
wir
würden analysiert haben
ihr
würdet analysiert haben
sie/Sie
würden analysiert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [analysieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
analysiere; analysier
ihr
analysiert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [analysieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
