Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
ziehe an
du
ziehst an
er/sie/es
zieht an
wir
ziehen an
ihr
zieht an
sie/Sie
ziehen an
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
zog an
du
zogst an
er/sie/es
zog an
wir
zogen an
ihr
zogt an
sie/Sie
zogen an
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe angezogen
du
hast angezogen
er/sie/es
hat angezogen
wir
haben angezogen
ihr
habt angezogen
sie/Sie
haben angezogen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte angezogen
du
hattest angezogen
er/sie/es
hatte angezogen
wir
hatten angezogen
ihr
hattet angezogen
sie/Sie
hatten angezogen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde anziehen
du
wirst anziehen
er/sie/es
wird anziehen
wir
werden anziehen
ihr
werdet anziehen
sie/Sie
werden anziehen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde angezogen haben
du
wirst angezogen haben
er/sie/es
wird angezogen haben
wir
werden angezogen haben
ihr
werdet angezogen haben
sie/Sie
werden angezogen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [anziehen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
ziehe an
du
ziehest an
er/sie/es
ziehe an
wir
ziehen an
ihr
ziehet an
sie/Sie
ziehen an
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe angezogen
du
habest angezogen
er/sie/es
habe angezogen
wir
haben angezogen
ihr
habet angezogen
sie/Sie
haben angezogen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde anziehen
du
werdest anziehen
er/sie/es
werde anziehen
wir
werden anziehen
ihr
werdet anziehen
sie/Sie
werden anziehen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde angezogen haben
du
werdest angezogen haben
er/sie/es
werde angezogen haben
wir
werden angezogen haben
ihr
werdet angezogen haben
sie/Sie
werden angezogen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
zöge an
du
zögest an; zögest an
er/sie/es
zöge an
wir
zögen an
ihr
zöget an; zögt an
sie/Sie
zögen an
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte angezogen
du
hättest angezogen
er/sie/es
hätte angezogen
wir
hätten angezogen
ihr
hättet angezogen
sie/Sie
hätten angezogen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde anziehen
du
würdest anziehen
er/sie/es
würde anziehen
wir
würden anziehen
ihr
würdet anziehen
sie/Sie
würden anziehen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde angezogen haben
du
würdest angezogen haben
er/sie/es
würde angezogen haben
wir
würden angezogen haben
ihr
würdet angezogen haben
sie/Sie
würden angezogen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [anziehen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
ziehe an; zieh an
ihr
zieht an
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [anziehen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
