Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bedarf
du
bedarfst
er/sie/es
bedarf
wir
bedürfen
ihr
bedürft
sie/Sie
bedürfen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
bedurfte
du
bedurftest
er/sie/es
bedurfte
wir
bedurften
ihr
bedurftet
sie/Sie
bedurften
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe bedurft
du
hast bedurft
er/sie/es
hat bedurft
wir
haben bedurft
ihr
habt bedurft
sie/Sie
haben bedurft
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte bedurft
du
hattest bedurft
er/sie/es
hatte bedurft
wir
hatten bedurft
ihr
hattet bedurft
sie/Sie
hatten bedurft
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde bedürfen
du
wirst bedürfen
er/sie/es
wird bedürfen
wir
werden bedürfen
ihr
werdet bedürfen
sie/Sie
werden bedürfen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde bedurft haben
du
wirst bedurft haben
er/sie/es
wird bedurft haben
wir
werden bedurft haben
ihr
werdet bedurft haben
sie/Sie
werden bedurft haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [bedürfen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bedürfe
du
bedürfest
er/sie/es
bedürfe
wir
bedürfen
ihr
bedürfet
sie/Sie
bedürfen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe bedurft
du
habest bedurft
er/sie/es
habe bedurft
wir
haben bedurft
ihr
habet bedurft
sie/Sie
haben bedurft
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde bedürfen
du
werdest bedürfen
er/sie/es
werde bedürfen
wir
werden bedürfen
ihr
werdet bedürfen
sie/Sie
werden bedürfen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde bedurft haben
du
werdest bedurft haben
er/sie/es
werde bedurft haben
wir
werden bedurft haben
ihr
werdet bedurft haben
sie/Sie
werden bedurft haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bedürfte
du
bedürftest
er/sie/es
bedürfte
wir
bedürften
ihr
bedürftet
sie/Sie
bedürften
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte bedurft
du
hättest bedurft
er/sie/es
hätte bedurft
wir
hätten bedurft
ihr
hättet bedurft
sie/Sie
hätten bedurft
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde bedürfen
du
würdest bedürfen
er/sie/es
würde bedürfen
wir
würden bedürfen
ihr
würdet bedürfen
sie/Sie
würden bedürfen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde bedurft haben
du
würdest bedurft haben
er/sie/es
würde bedurft haben
wir
würden bedurft haben
ihr
würdet bedurft haben
sie/Sie
würden bedurft haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [bedürfen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bedürfe; bedürf
ihr
bedürft
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [bedürfen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);