Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
befehle
du
befiehlst
er/sie/es
befiehlt
wir
befehlen
ihr
befehlt
sie/Sie
befehlen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
befahl
du
befahlst
er/sie/es
befahl
wir
befahlen
ihr
befahlt
sie/Sie
befahlen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe befohlen
du
hast befohlen
er/sie/es
hat befohlen
wir
haben befohlen
ihr
habt befohlen
sie/Sie
haben befohlen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte befohlen
du
hattest befohlen
er/sie/es
hatte befohlen
wir
hatten befohlen
ihr
hattet befohlen
sie/Sie
hatten befohlen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde befehlen
du
wirst befehlen
er/sie/es
wird befehlen
wir
werden befehlen
ihr
werdet befehlen
sie/Sie
werden befehlen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde befohlen haben
du
wirst befohlen haben
er/sie/es
wird befohlen haben
wir
werden befohlen haben
ihr
werdet befohlen haben
sie/Sie
werden befohlen haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [befehlen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
befehle
du
befehlest
er/sie/es
befehle
wir
befehlen
ihr
befehlet
sie/Sie
befehlen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe befohlen
du
habest befohlen
er/sie/es
habe befohlen
wir
haben befohlen
ihr
habet befohlen
sie/Sie
haben befohlen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde befehlen
du
werdest befehlen
er/sie/es
werde befehlen
wir
werden befehlen
ihr
werdet befehlen
sie/Sie
werden befehlen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde befohlen haben
du
werdest befohlen haben
er/sie/es
werde befohlen haben
wir
werden befohlen haben
ihr
werdet befohlen haben
sie/Sie
werden befohlen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
befähle; beföhle
du
befählest; beföhlest; befählst; beföhlst
er/sie/es
befähle; beföhle
wir
befählen; beföhlen
ihr
befählet; beföhlet; befählt; beföhlt
sie/Sie
befählen; beföhlen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte befohlen
du
hättest befohlen
er/sie/es
hätte befohlen
wir
hätten befohlen
ihr
hättet befohlen
sie/Sie
hätten befohlen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde befehlen
du
würdest befehlen
er/sie/es
würde befehlen
wir
würden befehlen
ihr
würdet befehlen
sie/Sie
würden befehlen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde befohlen haben
du
würdest befohlen haben
er/sie/es
würde befohlen haben
wir
würden befohlen haben
ihr
würdet befohlen haben
sie/Sie
würden befohlen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [befehlen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
befiehl
ihr
befehlt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [befehlen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
