Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
benenne
du
benennst
er/sie/es
benennt
wir
benennen
ihr
benennt
sie/Sie
benennen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
benannte
du
benanntest
er/sie/es
benannte
wir
benannten
ihr
benanntet
sie/Sie
benannten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe benannt
du
hast benannt
er/sie/es
hat benannt
wir
haben benannt
ihr
habt benannt
sie/Sie
haben benannt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte benannt
du
hattest benannt
er/sie/es
hatte benannt
wir
hatten benannt
ihr
hattet benannt
sie/Sie
hatten benannt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde benennen
du
wirst benennen
er/sie/es
wird benennen
wir
werden benennen
ihr
werdet benennen
sie/Sie
werden benennen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde benannt haben
du
wirst benannt haben
er/sie/es
wird benannt haben
wir
werden benannt haben
ihr
werdet benannt haben
sie/Sie
werden benannt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [benennen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
benenne
du
benennest
er/sie/es
benenne
wir
benennen
ihr
benennet
sie/Sie
benennen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe benannt
du
habest benannt
er/sie/es
habe benannt
wir
haben benannt
ihr
habet benannt
sie/Sie
haben benannt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde benennen
du
werdest benennen
er/sie/es
werde benennen
wir
werden benennen
ihr
werdet benennen
sie/Sie
werden benennen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde benannt haben
du
werdest benannt haben
er/sie/es
werde benannt haben
wir
werden benannt haben
ihr
werdet benannt haben
sie/Sie
werden benannt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
benennte
du
benenntest
er/sie/es
benennte
wir
benennten
ihr
benenntet
sie/Sie
benennten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte benannt
du
hättest benannt
er/sie/es
hätte benannt
wir
hätten benannt
ihr
hättet benannt
sie/Sie
hätten benannt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde benennen
du
würdest benennen
er/sie/es
würde benennen
wir
würden benennen
ihr
würdet benennen
sie/Sie
würden benennen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde benannt haben
du
würdest benannt haben
er/sie/es
würde benannt haben
wir
würden benannt haben
ihr
würdet benannt haben
sie/Sie
würden benannt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [benennen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
benenne; benenn
ihr
benennt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [benennen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
