Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
benutze
du
benutzt
er/sie/es
benutzt
wir
benutzen
ihr
benutzt
sie/Sie
benutzen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
benutzte
du
benutztest
er/sie/es
benutzte
wir
benutzten
ihr
benutztet
sie/Sie
benutzten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe benutzt
du
hast benutzt
er/sie/es
hat benutzt
wir
haben benutzt
ihr
habt benutzt
sie/Sie
haben benutzt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte benutzt
du
hattest benutzt
er/sie/es
hatte benutzt
wir
hatten benutzt
ihr
hattet benutzt
sie/Sie
hatten benutzt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde benutzen
du
wirst benutzen
er/sie/es
wird benutzen
wir
werden benutzen
ihr
werdet benutzen
sie/Sie
werden benutzen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde benutzt haben
du
wirst benutzt haben
er/sie/es
wird benutzt haben
wir
werden benutzt haben
ihr
werdet benutzt haben
sie/Sie
werden benutzt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [benutzen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
benutze
du
benutzest
er/sie/es
benutze
wir
benutzen
ihr
benutzet
sie/Sie
benutzen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe benutzt
du
habest benutzt
er/sie/es
habe benutzt
wir
haben benutzt
ihr
habet benutzt
sie/Sie
haben benutzt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde benutzen
du
werdest benutzen
er/sie/es
werde benutzen
wir
werden benutzen
ihr
werdet benutzen
sie/Sie
werden benutzen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde benutzt haben
du
werdest benutzt haben
er/sie/es
werde benutzt haben
wir
werden benutzt haben
ihr
werdet benutzt haben
sie/Sie
werden benutzt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
benutzte
du
benutztest
er/sie/es
benutzte
wir
benutzten
ihr
benutztet
sie/Sie
benutzten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte benutzt
du
hättest benutzt
er/sie/es
hätte benutzt
wir
hätten benutzt
ihr
hättet benutzt
sie/Sie
hätten benutzt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde benutzen
du
würdest benutzen
er/sie/es
würde benutzen
wir
würden benutzen
ihr
würdet benutzen
sie/Sie
würden benutzen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde benutzt haben
du
würdest benutzt haben
er/sie/es
würde benutzt haben
wir
würden benutzt haben
ihr
würdet benutzt haben
sie/Sie
würden benutzt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [benutzen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
benutze
ihr
benutzt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [benutzen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
