Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
berge
du
birgst
er/sie/es
birgt
wir
bergen
ihr
bergt
sie/Sie
bergen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
barg
du
bargest
er/sie/es
barg
wir
bargen
ihr
barget
sie/Sie
bargen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geborgen
du
hast geborgen
er/sie/es
hat geborgen
wir
haben geborgen
ihr
habt geborgen
sie/Sie
haben geborgen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geborgen
du
hattest geborgen
er/sie/es
hatte geborgen
wir
hatten geborgen
ihr
hattet geborgen
sie/Sie
hatten geborgen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde bergen
du
wirst bergen
er/sie/es
wird bergen
wir
werden bergen
ihr
werdet bergen
sie/Sie
werden bergen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geborgen haben
du
wirst geborgen haben
er/sie/es
wird geborgen haben
wir
werden geborgen haben
ihr
werdet geborgen haben
sie/Sie
werden geborgen haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [bergen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
berge
du
bergest
er/sie/es
berge
wir
bergen
ihr
berget
sie/Sie
bergen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geborgen
du
habest geborgen
er/sie/es
habe geborgen
wir
haben geborgen
ihr
habet geborgen
sie/Sie
haben geborgen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde bergen
du
werdest bergen
er/sie/es
werde bergen
wir
werden bergen
ihr
werdet bergen
sie/Sie
werden bergen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geborgen haben
du
werdest geborgen haben
er/sie/es
werde geborgen haben
wir
werden geborgen haben
ihr
werdet geborgen haben
sie/Sie
werden geborgen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bärge
du
bärgest; bärgst
er/sie/es
bärge
wir
bärgen
ihr
bärget; bärgt
sie/Sie
bärgen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geborgen
du
hättest geborgen
er/sie/es
hätte geborgen
wir
hätten geborgen
ihr
hättet geborgen
sie/Sie
hätten geborgen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde bergen
du
würdest bergen
er/sie/es
würde bergen
wir
würden bergen
ihr
würdet bergen
sie/Sie
würden bergen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geborgen haben
du
würdest geborgen haben
er/sie/es
würde geborgen haben
wir
würden geborgen haben
ihr
würdet geborgen haben
sie/Sie
würden geborgen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [bergen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
birg
ihr
bergt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [bergen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);