Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bettle; bettele
du
bettelst
er/sie/es
bettelt
wir
betteln
ihr
bettelt
sie/Sie
betteln
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
bettelte
du
betteltest
er/sie/es
bettelte
wir
bettelten
ihr
betteltet
sie/Sie
bettelten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gebettelt
du
hast gebettelt
er/sie/es
hat gebettelt
wir
haben gebettelt
ihr
habt gebettelt
sie/Sie
haben gebettelt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gebettelt
du
hattest gebettelt
er/sie/es
hatte gebettelt
wir
hatten gebettelt
ihr
hattet gebettelt
sie/Sie
hatten gebettelt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde betteln
du
wirst betteln
er/sie/es
wird betteln
wir
werden betteln
ihr
werdet betteln
sie/Sie
werden betteln
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gebettelt haben
du
wirst gebettelt haben
er/sie/es
wird gebettelt haben
wir
werden gebettelt haben
ihr
werdet gebettelt haben
sie/Sie
werden gebettelt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [betteln]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bettle; bettele
du
bettelst
er/sie/es
bettle; bettele
wir
betteln
ihr
bettelt
sie/Sie
betteln
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gebettelt
du
habest gebettelt
er/sie/es
habe gebettelt
wir
haben gebettelt
ihr
habet gebettelt
sie/Sie
haben gebettelt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde betteln
du
werdest betteln
er/sie/es
werde betteln
wir
werden betteln
ihr
werdet betteln
sie/Sie
werden betteln
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gebettelt haben
du
werdest gebettelt haben
er/sie/es
werde gebettelt haben
wir
werden gebettelt haben
ihr
werdet gebettelt haben
sie/Sie
werden gebettelt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bettelte
du
betteltest
er/sie/es
bettelte
wir
bettelten
ihr
betteltet
sie/Sie
bettelten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gebettelt
du
hättest gebettelt
er/sie/es
hätte gebettelt
wir
hätten gebettelt
ihr
hättet gebettelt
sie/Sie
hätten gebettelt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde betteln
du
würdest betteln
er/sie/es
würde betteln
wir
würden betteln
ihr
würdet betteln
sie/Sie
würden betteln
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gebettelt haben
du
würdest gebettelt haben
er/sie/es
würde gebettelt haben
wir
würden gebettelt haben
ihr
würdet gebettelt haben
sie/Sie
würden gebettelt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [betteln]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bettle; bettele
ihr
bettelt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [betteln]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);