Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
binde
du
bindest
er/sie/es
bindet
wir
binden
ihr
bindet
sie/Sie
binden
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
band
du
bandst
er/sie/es
band
wir
banden
ihr
bandet
sie/Sie
banden
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gebunden
du
hast gebunden
er/sie/es
hat gebunden
wir
haben gebunden
ihr
habt gebunden
sie/Sie
haben gebunden
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gebunden
du
hattest gebunden
er/sie/es
hatte gebunden
wir
hatten gebunden
ihr
hattet gebunden
sie/Sie
hatten gebunden
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde binden
du
wirst binden
er/sie/es
wird binden
wir
werden binden
ihr
werdet binden
sie/Sie
werden binden
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gebunden haben
du
wirst gebunden haben
er/sie/es
wird gebunden haben
wir
werden gebunden haben
ihr
werdet gebunden haben
sie/Sie
werden gebunden haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [binden]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
binde
du
bindest
er/sie/es
binde
wir
binden
ihr
bindet
sie/Sie
binden
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gebunden
du
habest gebunden
er/sie/es
habe gebunden
wir
haben gebunden
ihr
habet gebunden
sie/Sie
haben gebunden
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde binden
du
werdest binden
er/sie/es
werde binden
wir
werden binden
ihr
werdet binden
sie/Sie
werden binden
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gebunden haben
du
werdest gebunden haben
er/sie/es
werde gebunden haben
wir
werden gebunden haben
ihr
werdet gebunden haben
sie/Sie
werden gebunden haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bände
du
bändest
er/sie/es
bände
wir
bänden
ihr
bändet
sie/Sie
bänden
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gebunden
du
hättest gebunden
er/sie/es
hätte gebunden
wir
hätten gebunden
ihr
hättet gebunden
sie/Sie
hätten gebunden
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde binden
du
würdest binden
er/sie/es
würde binden
wir
würden binden
ihr
würdet binden
sie/Sie
würden binden
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gebunden haben
du
würdest gebunden haben
er/sie/es
würde gebunden haben
wir
würden gebunden haben
ihr
würdet gebunden haben
sie/Sie
würden gebunden haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [binden]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
binde; bind
ihr
bindet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [binden]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);