Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
dichte
du
dichtest
er/sie/es
dichtet
wir
dichten
ihr
dichtet
sie/Sie
dichten
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
dichtete
du
dichtetest
er/sie/es
dichtete
wir
dichteten
ihr
dichtetet
sie/Sie
dichteten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gedichtet
du
hast gedichtet
er/sie/es
hat gedichtet
wir
haben gedichtet
ihr
habt gedichtet
sie/Sie
haben gedichtet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gedichtet
du
hattest gedichtet
er/sie/es
hatte gedichtet
wir
hatten gedichtet
ihr
hattet gedichtet
sie/Sie
hatten gedichtet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde dichten
du
wirst dichten
er/sie/es
wird dichten
wir
werden dichten
ihr
werdet dichten
sie/Sie
werden dichten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gedichtet haben
du
wirst gedichtet haben
er/sie/es
wird gedichtet haben
wir
werden gedichtet haben
ihr
werdet gedichtet haben
sie/Sie
werden gedichtet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [dichten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
dichte
du
dichtest
er/sie/es
dichte
wir
dichten
ihr
dichtet
sie/Sie
dichten
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gedichtet
du
habest gedichtet
er/sie/es
habe gedichtet
wir
haben gedichtet
ihr
habet gedichtet
sie/Sie
haben gedichtet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde dichten
du
werdest dichten
er/sie/es
werde dichten
wir
werden dichten
ihr
werdet dichten
sie/Sie
werden dichten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gedichtet haben
du
werdest gedichtet haben
er/sie/es
werde gedichtet haben
wir
werden gedichtet haben
ihr
werdet gedichtet haben
sie/Sie
werden gedichtet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
dichtete
du
dichtetest
er/sie/es
dichtete
wir
dichteten
ihr
dichtetet
sie/Sie
dichteten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gedichtet
du
hättest gedichtet
er/sie/es
hätte gedichtet
wir
hätten gedichtet
ihr
hättet gedichtet
sie/Sie
hätten gedichtet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde dichten
du
würdest dichten
er/sie/es
würde dichten
wir
würden dichten
ihr
würdet dichten
sie/Sie
würden dichten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gedichtet haben
du
würdest gedichtet haben
er/sie/es
würde gedichtet haben
wir
würden gedichtet haben
ihr
würdet gedichtet haben
sie/Sie
würden gedichtet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [dichten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
dichte; dicht
ihr
dichtet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [dichten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);