Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
stelle ein
du
stellst ein
er/sie/es
stellt ein
wir
stellen ein
ihr
stellt ein
sie/Sie
stellen ein
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
stellte ein
du
stelltest ein
er/sie/es
stellte ein
wir
stellten ein
ihr
stelltet ein
sie/Sie
stellten ein
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe eingestellt
du
hast eingestellt
er/sie/es
hat eingestellt
wir
haben eingestellt
ihr
habt eingestellt
sie/Sie
haben eingestellt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte eingestellt
du
hattest eingestellt
er/sie/es
hatte eingestellt
wir
hatten eingestellt
ihr
hattet eingestellt
sie/Sie
hatten eingestellt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde einstellen
du
wirst einstellen
er/sie/es
wird einstellen
wir
werden einstellen
ihr
werdet einstellen
sie/Sie
werden einstellen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde eingestellt haben
du
wirst eingestellt haben
er/sie/es
wird eingestellt haben
wir
werden eingestellt haben
ihr
werdet eingestellt haben
sie/Sie
werden eingestellt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [einstellen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
stelle ein
du
stellest ein
er/sie/es
stelle ein
wir
stellen ein
ihr
stellet ein
sie/Sie
stellen ein
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe eingestellt
du
habest eingestellt
er/sie/es
habe eingestellt
wir
haben eingestellt
ihr
habet eingestellt
sie/Sie
haben eingestellt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde einstellen
du
werdest einstellen
er/sie/es
werde einstellen
wir
werden einstellen
ihr
werdet einstellen
sie/Sie
werden einstellen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde eingestellt haben
du
werdest eingestellt haben
er/sie/es
werde eingestellt haben
wir
werden eingestellt haben
ihr
werdet eingestellt haben
sie/Sie
werden eingestellt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
stellte ein
du
stelltest ein
er/sie/es
stellte ein
wir
stellten ein
ihr
stelltet ein
sie/Sie
stellten ein
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte eingestellt
du
hättest eingestellt
er/sie/es
hätte eingestellt
wir
hätten eingestellt
ihr
hättet eingestellt
sie/Sie
hätten eingestellt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde einstellen
du
würdest einstellen
er/sie/es
würde einstellen
wir
würden einstellen
ihr
würdet einstellen
sie/Sie
würden einstellen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde eingestellt haben
du
würdest eingestellt haben
er/sie/es
würde eingestellt haben
wir
würden eingestellt haben
ihr
würdet eingestellt haben
sie/Sie
würden eingestellt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [einstellen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
stelle ein; stell ein
ihr
stellt ein
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [einstellen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
