Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
empfange
du
empfängst
er/sie/es
empfängt
wir
empfangen
ihr
empfangt
sie/Sie
empfangen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
empfing
du
empfingst
er/sie/es
empfing
wir
empfingen
ihr
empfingt
sie/Sie
empfingen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe empfangen
du
hast empfangen
er/sie/es
hat empfangen
wir
haben empfangen
ihr
habt empfangen
sie/Sie
haben empfangen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte empfangen
du
hattest empfangen
er/sie/es
hatte empfangen
wir
hatten empfangen
ihr
hattet empfangen
sie/Sie
hatten empfangen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde empfangen
du
wirst empfangen
er/sie/es
wird empfangen
wir
werden empfangen
ihr
werdet empfangen
sie/Sie
werden empfangen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde empfangen haben
du
wirst empfangen haben
er/sie/es
wird empfangen haben
wir
werden empfangen haben
ihr
werdet empfangen haben
sie/Sie
werden empfangen haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [empfangen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
empfange
du
empfangest
er/sie/es
empfange
wir
empfangen
ihr
empfanget
sie/Sie
empfangen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe empfangen
du
habest empfangen
er/sie/es
habe empfangen
wir
haben empfangen
ihr
habet empfangen
sie/Sie
haben empfangen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde empfangen
du
werdest empfangen
er/sie/es
werde empfangen
wir
werden empfangen
ihr
werdet empfangen
sie/Sie
werden empfangen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde empfangen haben
du
werdest empfangen haben
er/sie/es
werde empfangen haben
wir
werden empfangen haben
ihr
werdet empfangen haben
sie/Sie
werden empfangen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
empfinge
du
empfingest
er/sie/es
empfinge
wir
empfingen
ihr
empfinget
sie/Sie
empfingen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte empfangen
du
hättest empfangen
er/sie/es
hätte empfangen
wir
hätten empfangen
ihr
hättet empfangen
sie/Sie
hätten empfangen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde empfangen
du
würdest empfangen
er/sie/es
würde empfangen
wir
würden empfangen
ihr
würdet empfangen
sie/Sie
würden empfangen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde empfangen haben
du
würdest empfangen haben
er/sie/es
würde empfangen haben
wir
würden empfangen haben
ihr
würdet empfangen haben
sie/Sie
würden empfangen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [empfangen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
empfange; empfang
ihr
empfangt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [empfangen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);