Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
ernenne
du
ernennst
er/sie/es
ernennt
wir
ernennen
ihr
ernennt
sie/Sie
ernennen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
ernannte
du
ernanntest
er/sie/es
ernannte
wir
ernannten
ihr
ernanntet
sie/Sie
ernannten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe ernannt
du
hast ernannt
er/sie/es
hat ernannt
wir
haben ernannt
ihr
habt ernannt
sie/Sie
haben ernannt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte ernannt
du
hattest ernannt
er/sie/es
hatte ernannt
wir
hatten ernannt
ihr
hattet ernannt
sie/Sie
hatten ernannt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde ernennen
du
wirst ernennen
er/sie/es
wird ernennen
wir
werden ernennen
ihr
werdet ernennen
sie/Sie
werden ernennen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde ernannt haben
du
wirst ernannt haben
er/sie/es
wird ernannt haben
wir
werden ernannt haben
ihr
werdet ernannt haben
sie/Sie
werden ernannt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [ernennen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
ernenne
du
ernennest
er/sie/es
ernenne
wir
ernennen
ihr
ernennet
sie/Sie
ernennen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe ernannt
du
habest ernannt
er/sie/es
habe ernannt
wir
haben ernannt
ihr
habet ernannt
sie/Sie
haben ernannt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde ernennen
du
werdest ernennen
er/sie/es
werde ernennen
wir
werden ernennen
ihr
werdet ernennen
sie/Sie
werden ernennen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde ernannt haben
du
werdest ernannt haben
er/sie/es
werde ernannt haben
wir
werden ernannt haben
ihr
werdet ernannt haben
sie/Sie
werden ernannt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
ernennte
du
ernenntest
er/sie/es
ernennte
wir
ernennten
ihr
ernenntet
sie/Sie
ernennten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte ernannt
du
hättest ernannt
er/sie/es
hätte ernannt
wir
hätten ernannt
ihr
hättet ernannt
sie/Sie
hätten ernannt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde ernennen
du
würdest ernennen
er/sie/es
würde ernennen
wir
würden ernennen
ihr
würdet ernennen
sie/Sie
würden ernennen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde ernannt haben
du
würdest ernannt haben
er/sie/es
würde ernannt haben
wir
würden ernannt haben
ihr
würdet ernannt haben
sie/Sie
würden ernannt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [ernennen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
ernenne; ernenn
ihr
ernennt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [ernennen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
