Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
setze fest
du
setzt fest
er/sie/es
setzt fest
wir
setzen fest
ihr
setzt fest
sie/Sie
setzen fest
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
setzte fest
du
setztest fest
er/sie/es
setzte fest
wir
setzten fest
ihr
setztet fest
sie/Sie
setzten fest
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe festgesetzt
du
hast festgesetzt
er/sie/es
hat festgesetzt
wir
haben festgesetzt
ihr
habt festgesetzt
sie/Sie
haben festgesetzt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte festgesetzt
du
hattest festgesetzt
er/sie/es
hatte festgesetzt
wir
hatten festgesetzt
ihr
hattet festgesetzt
sie/Sie
hatten festgesetzt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde festsetzen
du
wirst festsetzen
er/sie/es
wird festsetzen
wir
werden festsetzen
ihr
werdet festsetzen
sie/Sie
werden festsetzen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde festgesetzt haben
du
wirst festgesetzt haben
er/sie/es
wird festgesetzt haben
wir
werden festgesetzt haben
ihr
werdet festgesetzt haben
sie/Sie
werden festgesetzt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [festsetzen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
setze fest
du
setzest fest
er/sie/es
setze fest
wir
setzen fest
ihr
setzet fest
sie/Sie
setzen fest
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe festgesetzt
du
habest festgesetzt
er/sie/es
habe festgesetzt
wir
haben festgesetzt
ihr
habet festgesetzt
sie/Sie
haben festgesetzt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde festsetzen
du
werdest festsetzen
er/sie/es
werde festsetzen
wir
werden festsetzen
ihr
werdet festsetzen
sie/Sie
werden festsetzen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde festgesetzt haben
du
werdest festgesetzt haben
er/sie/es
werde festgesetzt haben
wir
werden festgesetzt haben
ihr
werdet festgesetzt haben
sie/Sie
werden festgesetzt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
setzte fest
du
setztest fest
er/sie/es
setzte fest
wir
setzten fest
ihr
setztet fest
sie/Sie
setzten fest
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte festgesetzt
du
hättest festgesetzt
er/sie/es
hätte festgesetzt
wir
hätten festgesetzt
ihr
hättet festgesetzt
sie/Sie
hätten festgesetzt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde festsetzen
du
würdest festsetzen
er/sie/es
würde festsetzen
wir
würden festsetzen
ihr
würdet festsetzen
sie/Sie
würden festsetzen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde festgesetzt haben
du
würdest festgesetzt haben
er/sie/es
würde festgesetzt haben
wir
würden festgesetzt haben
ihr
würdet festgesetzt haben
sie/Sie
würden festgesetzt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [festsetzen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
setze fest; setz fest
ihr
setzt fest
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [festsetzen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);