Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
fliehe
du
fliehst
er/sie/es
flieht
wir
fliehen
ihr
flieht
sie/Sie
fliehen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
floh
du
flohst
er/sie/es
floh
wir
flohen
ihr
floht
sie/Sie
flohen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
bin geflohen
du
bist geflohen
er/sie/es
ist geflohen
wir
sind geflohen
ihr
seid geflohen
sie/Sie
sind geflohen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
war geflohen
du
warst geflohen
er/sie/es
war geflohen
wir
waren geflohen
ihr
wart geflohen
sie/Sie
waren geflohen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde fliehen
du
wirst fliehen
er/sie/es
wird fliehen
wir
werden fliehen
ihr
werdet fliehen
sie/Sie
werden fliehen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geflohen sein
du
wirst geflohen sein
er/sie/es
wird geflohen sein
wir
werden geflohen sein
ihr
werdet geflohen sein
sie/Sie
werden geflohen sein
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [fliehen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
fliehe
du
fliehest
er/sie/es
fliehe
wir
fliehen
ihr
fliehet
sie/Sie
fliehen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
sei geflohen
du
seiest geflohen; seist geflohen
er/sie/es
sei geflohen
wir
seien geflohen
ihr
seiet geflohen
sie/Sie
seien geflohen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde fliehen
du
werdest fliehen
er/sie/es
werde fliehen
wir
werden fliehen
ihr
werdet fliehen
sie/Sie
werden fliehen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geflohen sein
du
werdest geflohen sein
er/sie/es
werde geflohen sein
wir
werden geflohen sein
ihr
werdet geflohen sein
sie/Sie
werden geflohen sein
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
flöhe
du
flöhest; flöhst
er/sie/es
flöhe
wir
flöhen
ihr
flöhet; flöht
sie/Sie
flöhen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre geflohen
du
wärest geflohen
er/sie/es
wäre geflohen
wir
wären geflohen
ihr
wäret geflohen
sie/Sie
wären geflohen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde fliehen
du
würdest fliehen
er/sie/es
würde fliehen
wir
würden fliehen
ihr
würdet fliehen
sie/Sie
würden fliehen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geflohen sein
du
würdest geflohen sein
er/sie/es
würde geflohen sein
wir
würden geflohen sein
ihr
würdet geflohen sein
sie/Sie
würden geflohen sein
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [fliehen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
fliehe; flieh
ihr
flieht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [fliehen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);