Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
funktioniere
du
funktionierst
er/sie/es
funktioniert
wir
funktionieren
ihr
funktioniert
sie/Sie
funktionieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
funktionierte
du
funktioniertest
er/sie/es
funktionierte
wir
funktionierten
ihr
funktioniertet
sie/Sie
funktionierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe funktioniert
du
hast funktioniert
er/sie/es
hat funktioniert
wir
haben funktioniert
ihr
habt funktioniert
sie/Sie
haben funktioniert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte funktioniert
du
hattest funktioniert
er/sie/es
hatte funktioniert
wir
hatten funktioniert
ihr
hattet funktioniert
sie/Sie
hatten funktioniert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde funktionieren
du
wirst funktionieren
er/sie/es
wird funktionieren
wir
werden funktionieren
ihr
werdet funktionieren
sie/Sie
werden funktionieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde funktioniert haben
du
wirst funktioniert haben
er/sie/es
wird funktioniert haben
wir
werden funktioniert haben
ihr
werdet funktioniert haben
sie/Sie
werden funktioniert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [funktionieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
funktioniere
du
funktionierest
er/sie/es
funktioniere
wir
funktionieren
ihr
funktionieret
sie/Sie
funktionieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe funktioniert
du
habest funktioniert
er/sie/es
habe funktioniert
wir
haben funktioniert
ihr
habet funktioniert
sie/Sie
haben funktioniert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde funktionieren
du
werdest funktionieren
er/sie/es
werde funktionieren
wir
werden funktionieren
ihr
werdet funktionieren
sie/Sie
werden funktionieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde funktioniert haben
du
werdest funktioniert haben
er/sie/es
werde funktioniert haben
wir
werden funktioniert haben
ihr
werdet funktioniert haben
sie/Sie
werden funktioniert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
funktionierte
du
funktioniertest
er/sie/es
funktionierte
wir
funktionierten
ihr
funktioniertet
sie/Sie
funktionierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte funktioniert
du
hättest funktioniert
er/sie/es
hätte funktioniert
wir
hätten funktioniert
ihr
hättet funktioniert
sie/Sie
hätten funktioniert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde funktionieren
du
würdest funktionieren
er/sie/es
würde funktionieren
wir
würden funktionieren
ihr
würdet funktionieren
sie/Sie
würden funktionieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde funktioniert haben
du
würdest funktioniert haben
er/sie/es
würde funktioniert haben
wir
würden funktioniert haben
ihr
würdet funktioniert haben
sie/Sie
würden funktioniert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [funktionieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
funktioniere; funktionier
ihr
funktioniert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [funktionieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);