Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
gelte
du
giltst
er/sie/es
gilt
wir
gelten
ihr
geltet
sie/Sie
gelten
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
galt
du
galtest; galtst
er/sie/es
galt
wir
galten
ihr
galtet
sie/Sie
galten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gegolten
du
hast gegolten
er/sie/es
hat gegolten
wir
haben gegolten
ihr
habt gegolten
sie/Sie
haben gegolten
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gegolten
du
hattest gegolten
er/sie/es
hatte gegolten
wir
hatten gegolten
ihr
hattet gegolten
sie/Sie
hatten gegolten
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde gelten
du
wirst gelten
er/sie/es
wird gelten
wir
werden gelten
ihr
werdet gelten
sie/Sie
werden gelten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gegolten haben
du
wirst gegolten haben
er/sie/es
wird gegolten haben
wir
werden gegolten haben
ihr
werdet gegolten haben
sie/Sie
werden gegolten haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [gelten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
gelte
du
geltest
er/sie/es
gelte
wir
gelten
ihr
geltet
sie/Sie
gelten
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gegolten
du
habest gegolten
er/sie/es
habe gegolten
wir
haben gegolten
ihr
habet gegolten
sie/Sie
haben gegolten
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde gelten
du
werdest gelten
er/sie/es
werde gelten
wir
werden gelten
ihr
werdet gelten
sie/Sie
werden gelten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gegolten haben
du
werdest gegolten haben
er/sie/es
werde gegolten haben
wir
werden gegolten haben
ihr
werdet gegolten haben
sie/Sie
werden gegolten haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
gölte; gälte
du
göltest; gältest
er/sie/es
gölte; gälte
wir
gölten; gälten
ihr
göltet; gältet
sie/Sie
gölten; gälten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gegolten
du
hättest gegolten
er/sie/es
hätte gegolten
wir
hätten gegolten
ihr
hättet gegolten
sie/Sie
hätten gegolten
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde gelten
du
würdest gelten
er/sie/es
würde gelten
wir
würden gelten
ihr
würdet gelten
sie/Sie
würden gelten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gegolten haben
du
würdest gegolten haben
er/sie/es
würde gegolten haben
wir
würden gegolten haben
ihr
würdet gegolten haben
sie/Sie
würden gegolten haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [gelten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
gilt
ihr
geltet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [gelten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
