Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
haare
du
haarst
er/sie/es
haart
wir
haaren
ihr
haart
sie/Sie
haaren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
haarte
du
haartest
er/sie/es
haarte
wir
haarten
ihr
haartet
sie/Sie
haarten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gehaart
du
hast gehaart
er/sie/es
hat gehaart
wir
haben gehaart
ihr
habt gehaart
sie/Sie
haben gehaart
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gehaart
du
hattest gehaart
er/sie/es
hatte gehaart
wir
hatten gehaart
ihr
hattet gehaart
sie/Sie
hatten gehaart
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde haaren
du
wirst haaren
er/sie/es
wird haaren
wir
werden haaren
ihr
werdet haaren
sie/Sie
werden haaren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gehaart haben
du
wirst gehaart haben
er/sie/es
wird gehaart haben
wir
werden gehaart haben
ihr
werdet gehaart haben
sie/Sie
werden gehaart haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [haaren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
haare
du
haarest
er/sie/es
haare
wir
haaren
ihr
haaret
sie/Sie
haaren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gehaart
du
habest gehaart
er/sie/es
habe gehaart
wir
haben gehaart
ihr
habet gehaart
sie/Sie
haben gehaart
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde haaren
du
werdest haaren
er/sie/es
werde haaren
wir
werden haaren
ihr
werdet haaren
sie/Sie
werden haaren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gehaart haben
du
werdest gehaart haben
er/sie/es
werde gehaart haben
wir
werden gehaart haben
ihr
werdet gehaart haben
sie/Sie
werden gehaart haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
haarte
du
haartest
er/sie/es
haarte
wir
haarten
ihr
haartet
sie/Sie
haarten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gehaart
du
hättest gehaart
er/sie/es
hätte gehaart
wir
hätten gehaart
ihr
hättet gehaart
sie/Sie
hätten gehaart
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde haaren
du
würdest haaren
er/sie/es
würde haaren
wir
würden haaren
ihr
würdet haaren
sie/Sie
würden haaren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gehaart haben
du
würdest gehaart haben
er/sie/es
würde gehaart haben
wir
würden gehaart haben
ihr
würdet gehaart haben
sie/Sie
würden gehaart haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [haaren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
haare; haar
ihr
haart
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [haaren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);