Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
habe
du
hast
er/sie/es
hat
wir
haben
ihr
habt
sie/Sie
haben
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
hatte
du
hattest
er/sie/es
hatte
wir
hatten
ihr
hattet
sie/Sie
hatten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gehabt
du
hast gehabt
er/sie/es
hat gehabt
wir
haben gehabt
ihr
habt gehabt
sie/Sie
haben gehabt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gehabt
du
hattest gehabt
er/sie/es
hatte gehabt
wir
hatten gehabt
ihr
hattet gehabt
sie/Sie
hatten gehabt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde haben
du
wirst haben
er/sie/es
wird haben
wir
werden haben
ihr
werdet haben
sie/Sie
werden haben
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gehabt haben
du
wirst gehabt haben
er/sie/es
wird gehabt haben
wir
werden gehabt haben
ihr
werdet gehabt haben
sie/Sie
werden gehabt haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [haben]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
habe
du
habest
er/sie/es
habe
wir
haben
ihr
habet
sie/Sie
haben
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gehabt
du
habest gehabt
er/sie/es
habe gehabt
wir
haben gehabt
ihr
habet gehabt
sie/Sie
haben gehabt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde haben
du
werdest haben
er/sie/es
werde haben
wir
werden haben
ihr
werdet haben
sie/Sie
werden haben
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gehabt haben
du
werdest gehabt haben
er/sie/es
werde gehabt haben
wir
werden gehabt haben
ihr
werdet gehabt haben
sie/Sie
werden gehabt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
hätte
du
hättest
er/sie/es
hätte
wir
hätten
ihr
hättet
sie/Sie
hätten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gehabt
du
hättest gehabt
er/sie/es
hätte gehabt
wir
hätten gehabt
ihr
hättet gehabt
sie/Sie
hätten gehabt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde haben
du
würdest haben
er/sie/es
würde haben
wir
würden haben
ihr
würdet haben
sie/Sie
würden haben
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gehabt haben
du
würdest gehabt haben
er/sie/es
würde gehabt haben
wir
würden gehabt haben
ihr
würdet gehabt haben
sie/Sie
würden gehabt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [haben]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
habe; hab
ihr
habt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [haben]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
