Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
halte
du
hältst
er/sie/es
hält
wir
halten
ihr
haltet
sie/Sie
halten
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
hielt
du
hieltest; hieltst
er/sie/es
hielt
wir
hielten
ihr
hieltet
sie/Sie
hielten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gehalten
du
hast gehalten
er/sie/es
hat gehalten
wir
haben gehalten
ihr
habt gehalten
sie/Sie
haben gehalten
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gehalten
du
hattest gehalten
er/sie/es
hatte gehalten
wir
hatten gehalten
ihr
hattet gehalten
sie/Sie
hatten gehalten
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde halten
du
wirst halten
er/sie/es
wird halten
wir
werden halten
ihr
werdet halten
sie/Sie
werden halten
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gehalten haben
du
wirst gehalten haben
er/sie/es
wird gehalten haben
wir
werden gehalten haben
ihr
werdet gehalten haben
sie/Sie
werden gehalten haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [halten]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
halte
du
haltest
er/sie/es
halte
wir
halten
ihr
haltet
sie/Sie
halten
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gehalten
du
habest gehalten
er/sie/es
habe gehalten
wir
haben gehalten
ihr
habet gehalten
sie/Sie
haben gehalten
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde halten
du
werdest halten
er/sie/es
werde halten
wir
werden halten
ihr
werdet halten
sie/Sie
werden halten
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gehalten haben
du
werdest gehalten haben
er/sie/es
werde gehalten haben
wir
werden gehalten haben
ihr
werdet gehalten haben
sie/Sie
werden gehalten haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
hielte
du
hieltest
er/sie/es
hielte
wir
hielten
ihr
hieltet
sie/Sie
hielten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gehalten
du
hättest gehalten
er/sie/es
hätte gehalten
wir
hätten gehalten
ihr
hättet gehalten
sie/Sie
hätten gehalten
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde halten
du
würdest halten
er/sie/es
würde halten
wir
würden halten
ihr
würdet halten
sie/Sie
würden halten
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gehalten haben
du
würdest gehalten haben
er/sie/es
würde gehalten haben
wir
würden gehalten haben
ihr
würdet gehalten haben
sie/Sie
würden gehalten haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [halten]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
halte; halt
ihr
haltet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [halten]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);