Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
heiße
du
heißt
er/sie/es
heißt
wir
heißen
ihr
heißt
sie/Sie
heißen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
hieß
du
hießest; hießt
er/sie/es
hieß
wir
hießen
ihr
hießt
sie/Sie
hießen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geheißen
du
hast geheißen
er/sie/es
hat geheißen
wir
haben geheißen
ihr
habt geheißen
sie/Sie
haben geheißen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geheißen
du
hattest geheißen
er/sie/es
hatte geheißen
wir
hatten geheißen
ihr
hattet geheißen
sie/Sie
hatten geheißen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde heißen
du
wirst heißen
er/sie/es
wird heißen
wir
werden heißen
ihr
werdet heißen
sie/Sie
werden heißen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geheißen haben
du
wirst geheißen haben
er/sie/es
wird geheißen haben
wir
werden geheißen haben
ihr
werdet geheißen haben
sie/Sie
werden geheißen haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [heißen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
heiße
du
heißest
er/sie/es
heiße
wir
heißen
ihr
heißet
sie/Sie
heißen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geheißen
du
habest geheißen
er/sie/es
habe geheißen
wir
haben geheißen
ihr
habet geheißen
sie/Sie
haben geheißen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde heißen
du
werdest heißen
er/sie/es
werde heißen
wir
werden heißen
ihr
werdet heißen
sie/Sie
werden heißen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geheißen haben
du
werdest geheißen haben
er/sie/es
werde geheißen haben
wir
werden geheißen haben
ihr
werdet geheißen haben
sie/Sie
werden geheißen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
hieße
du
hießest
er/sie/es
hieße
wir
hießen
ihr
hießet
sie/Sie
hießen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geheißen
du
hättest geheißen
er/sie/es
hätte geheißen
wir
hätten geheißen
ihr
hättet geheißen
sie/Sie
hätten geheißen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde heißen
du
würdest heißen
er/sie/es
würde heißen
wir
würden heißen
ihr
würdet heißen
sie/Sie
würden heißen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geheißen haben
du
würdest geheißen haben
er/sie/es
würde geheißen haben
wir
würden geheißen haben
ihr
würdet geheißen haben
sie/Sie
würden geheißen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [heißen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
heiß; heiße
ihr
heißt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [heißen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
