Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
kenne
du
kennst
er/sie/es
kennt
wir
kennen
ihr
kennt
sie/Sie
kennen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
kannte
du
kanntest
er/sie/es
kannte
wir
kannten
ihr
kanntet
sie/Sie
kannten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gekannt
du
hast gekannt
er/sie/es
hat gekannt
wir
haben gekannt
ihr
habt gekannt
sie/Sie
haben gekannt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gekannt
du
hattest gekannt
er/sie/es
hatte gekannt
wir
hatten gekannt
ihr
hattet gekannt
sie/Sie
hatten gekannt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde kennen
du
wirst kennen
er/sie/es
wird kennen
wir
werden kennen
ihr
werdet kennen
sie/Sie
werden kennen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gekannt haben
du
wirst gekannt haben
er/sie/es
wird gekannt haben
wir
werden gekannt haben
ihr
werdet gekannt haben
sie/Sie
werden gekannt haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [kennen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
kenne
du
kennest
er/sie/es
kenne
wir
kennen
ihr
kennet
sie/Sie
kennen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gekannt
du
habest gekannt
er/sie/es
habe gekannt
wir
haben gekannt
ihr
habet gekannt
sie/Sie
haben gekannt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde kennen
du
werdest kennen
er/sie/es
werde kennen
wir
werden kennen
ihr
werdet kennen
sie/Sie
werden kennen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gekannt haben
du
werdest gekannt haben
er/sie/es
werde gekannt haben
wir
werden gekannt haben
ihr
werdet gekannt haben
sie/Sie
werden gekannt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
kennte
du
kenntest
er/sie/es
kennte
wir
kennten
ihr
kenntet
sie/Sie
kennten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gekannt
du
hättest gekannt
er/sie/es
hätte gekannt
wir
hätten gekannt
ihr
hättet gekannt
sie/Sie
hätten gekannt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde kennen
du
würdest kennen
er/sie/es
würde kennen
wir
würden kennen
ihr
würdet kennen
sie/Sie
würden kennen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gekannt haben
du
würdest gekannt haben
er/sie/es
würde gekannt haben
wir
würden gekannt haben
ihr
würdet gekannt haben
sie/Sie
würden gekannt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [kennen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
kenne; kenn
ihr
kennt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [kennen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);