Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
kann
du
kannst
er/sie/es
kann
wir
können
ihr
könnt
sie/Sie
können
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
konnte
du
konntest
er/sie/es
konnte
wir
konnten
ihr
konntet
sie/Sie
konnten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gekonnt
du
hast gekonnt
er/sie/es
hat gekonnt
wir
haben gekonnt
ihr
habt gekonnt
sie/Sie
haben gekonnt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gekonnt
du
hattest gekonnt
er/sie/es
hatte gekonnt
wir
hatten gekonnt
ihr
hattet gekonnt
sie/Sie
hatten gekonnt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde können
du
wirst können
er/sie/es
wird können
wir
werden können
ihr
werdet können
sie/Sie
werden können
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gekonnt haben
du
wirst gekonnt haben
er/sie/es
wird gekonnt haben
wir
werden gekonnt haben
ihr
werdet gekonnt haben
sie/Sie
werden gekonnt haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [können]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
könne
du
könnest
er/sie/es
könne
wir
können
ihr
könnet
sie/Sie
können
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gekonnt
du
habest gekonnt
er/sie/es
habe gekonnt
wir
haben gekonnt
ihr
habet gekonnt
sie/Sie
haben gekonnt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde können
du
werdest können
er/sie/es
werde können
wir
werden können
ihr
werdet können
sie/Sie
werden können
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gekonnt haben
du
werdest gekonnt haben
er/sie/es
werde gekonnt haben
wir
werden gekonnt haben
ihr
werdet gekonnt haben
sie/Sie
werden gekonnt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
könnte
du
könntest
er/sie/es
könnte
wir
könnten
ihr
könntet
sie/Sie
könnten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gekonnt
du
hättest gekonnt
er/sie/es
hätte gekonnt
wir
hätten gekonnt
ihr
hättet gekonnt
sie/Sie
hätten gekonnt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde können
du
würdest können
er/sie/es
würde können
wir
würden können
ihr
würdet können
sie/Sie
würden können
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gekonnt haben
du
würdest gekonnt haben
er/sie/es
würde gekonnt haben
wir
würden gekonnt haben
ihr
würdet gekonnt haben
sie/Sie
würden gekonnt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [können]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
kann
ihr
könnt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [können]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);