Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
lege
du
legst
er/sie/es
legt
wir
legen
ihr
legt
sie/Sie
legen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
legte
du
legtest
er/sie/es
legte
wir
legten
ihr
legtet
sie/Sie
legten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gelegt
du
hast gelegt
er/sie/es
hat gelegt
wir
haben gelegt
ihr
habt gelegt
sie/Sie
haben gelegt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gelegt
du
hattest gelegt
er/sie/es
hatte gelegt
wir
hatten gelegt
ihr
hattet gelegt
sie/Sie
hatten gelegt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde legen
du
wirst legen
er/sie/es
wird legen
wir
werden legen
ihr
werdet legen
sie/Sie
werden legen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gelegt haben
du
wirst gelegt haben
er/sie/es
wird gelegt haben
wir
werden gelegt haben
ihr
werdet gelegt haben
sie/Sie
werden gelegt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [legen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
lege
du
legest
er/sie/es
lege
wir
legen
ihr
leget
sie/Sie
legen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gelegt
du
habest gelegt
er/sie/es
habe gelegt
wir
haben gelegt
ihr
habet gelegt
sie/Sie
haben gelegt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde legen
du
werdest legen
er/sie/es
werde legen
wir
werden legen
ihr
werdet legen
sie/Sie
werden legen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gelegt haben
du
werdest gelegt haben
er/sie/es
werde gelegt haben
wir
werden gelegt haben
ihr
werdet gelegt haben
sie/Sie
werden gelegt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
legte
du
legtest
er/sie/es
legte
wir
legten
ihr
legtet
sie/Sie
legten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gelegt
du
hättest gelegt
er/sie/es
hätte gelegt
wir
hätten gelegt
ihr
hättet gelegt
sie/Sie
hätten gelegt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde legen
du
würdest legen
er/sie/es
würde legen
wir
würden legen
ihr
würdet legen
sie/Sie
würden legen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gelegt haben
du
würdest gelegt haben
er/sie/es
würde gelegt haben
wir
würden gelegt haben
ihr
würdet gelegt haben
sie/Sie
würden gelegt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [legen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
lege; leg
ihr
legt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [legen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
