Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
leugne
du
leugnest
er/sie/es
leugnet
wir
leugnen
ihr
leugnet
sie/Sie
leugnen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
leugnete
du
leugnetest
er/sie/es
leugnete
wir
leugneten
ihr
leugnetet
sie/Sie
leugneten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geleugnet
du
hast geleugnet
er/sie/es
hat geleugnet
wir
haben geleugnet
ihr
habt geleugnet
sie/Sie
haben geleugnet
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geleugnet
du
hattest geleugnet
er/sie/es
hatte geleugnet
wir
hatten geleugnet
ihr
hattet geleugnet
sie/Sie
hatten geleugnet
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde leugnen
du
wirst leugnen
er/sie/es
wird leugnen
wir
werden leugnen
ihr
werdet leugnen
sie/Sie
werden leugnen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geleugnet haben
du
wirst geleugnet haben
er/sie/es
wird geleugnet haben
wir
werden geleugnet haben
ihr
werdet geleugnet haben
sie/Sie
werden geleugnet haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [leugnen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
leugne
du
leugnest
er/sie/es
leugne
wir
leugnen
ihr
leugnet
sie/Sie
leugnen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geleugnet
du
habest geleugnet
er/sie/es
habe geleugnet
wir
haben geleugnet
ihr
habet geleugnet
sie/Sie
haben geleugnet
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde leugnen
du
werdest leugnen
er/sie/es
werde leugnen
wir
werden leugnen
ihr
werdet leugnen
sie/Sie
werden leugnen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geleugnet haben
du
werdest geleugnet haben
er/sie/es
werde geleugnet haben
wir
werden geleugnet haben
ihr
werdet geleugnet haben
sie/Sie
werden geleugnet haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
leugnete
du
leugnetest
er/sie/es
leugnete
wir
leugneten
ihr
leugnetet
sie/Sie
leugneten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geleugnet
du
hättest geleugnet
er/sie/es
hätte geleugnet
wir
hätten geleugnet
ihr
hättet geleugnet
sie/Sie
hätten geleugnet
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde leugnen
du
würdest leugnen
er/sie/es
würde leugnen
wir
würden leugnen
ihr
würdet leugnen
sie/Sie
würden leugnen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geleugnet haben
du
würdest geleugnet haben
er/sie/es
würde geleugnet haben
wir
würden geleugnet haben
ihr
würdet geleugnet haben
sie/Sie
würden geleugnet haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [leugnen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
leugne
ihr
leugnet
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [leugnen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);