Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
liege
du
liegst
er/sie/es
liegt
wir
liegen
ihr
liegt
sie/Sie
liegen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
lag
du
lagst
er/sie/es
lag
wir
lagen
ihr
lagt
sie/Sie
lagen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gelegen
du
hast gelegen
er/sie/es
hat gelegen
wir
haben gelegen
ihr
habt gelegen
sie/Sie
haben gelegen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gelegen
du
hattest gelegen
er/sie/es
hatte gelegen
wir
hatten gelegen
ihr
hattet gelegen
sie/Sie
hatten gelegen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde liegen
du
wirst liegen
er/sie/es
wird liegen
wir
werden liegen
ihr
werdet liegen
sie/Sie
werden liegen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gelegen haben
du
wirst gelegen haben
er/sie/es
wird gelegen haben
wir
werden gelegen haben
ihr
werdet gelegen haben
sie/Sie
werden gelegen haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [liegen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
liege
du
liegest
er/sie/es
liege
wir
liegen
ihr
lieget
sie/Sie
liegen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gelegen
du
habest gelegen
er/sie/es
habe gelegen
wir
haben gelegen
ihr
habet gelegen
sie/Sie
haben gelegen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde liegen
du
werdest liegen
er/sie/es
werde liegen
wir
werden liegen
ihr
werdet liegen
sie/Sie
werden liegen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gelegen haben
du
werdest gelegen haben
er/sie/es
werde gelegen haben
wir
werden gelegen haben
ihr
werdet gelegen haben
sie/Sie
werden gelegen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
läge
du
lägest; lägst
er/sie/es
läge
wir
lägen
ihr
läget; lägt
sie/Sie
lägen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gelegen
du
hättest gelegen
er/sie/es
hätte gelegen
wir
hätten gelegen
ihr
hättet gelegen
sie/Sie
hätten gelegen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde liegen
du
würdest liegen
er/sie/es
würde liegen
wir
würden liegen
ihr
würdet liegen
sie/Sie
würden liegen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gelegen haben
du
würdest gelegen haben
er/sie/es
würde gelegen haben
wir
würden gelegen haben
ihr
würdet gelegen haben
sie/Sie
würden gelegen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [liegen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
liege; lieg
ihr
liegt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [liegen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);