Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
reserviere
du
reservierst
er/sie/es
reserviert
wir
reservieren
ihr
reserviert
sie/Sie
reservieren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
reservierte
du
reserviertest
er/sie/es
reservierte
wir
reservierten
ihr
reserviertet
sie/Sie
reservierten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe reserviert
du
hast reserviert
er/sie/es
hat reserviert
wir
haben reserviert
ihr
habt reserviert
sie/Sie
haben reserviert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte reserviert
du
hattest reserviert
er/sie/es
hatte reserviert
wir
hatten reserviert
ihr
hattet reserviert
sie/Sie
hatten reserviert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde reservieren
du
wirst reservieren
er/sie/es
wird reservieren
wir
werden reservieren
ihr
werdet reservieren
sie/Sie
werden reservieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde reserviert haben
du
wirst reserviert haben
er/sie/es
wird reserviert haben
wir
werden reserviert haben
ihr
werdet reserviert haben
sie/Sie
werden reserviert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [reservieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
reserviere
du
reservierest
er/sie/es
reserviere
wir
reservieren
ihr
reservieret
sie/Sie
reservieren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe reserviert
du
habest reserviert
er/sie/es
habe reserviert
wir
haben reserviert
ihr
habet reserviert
sie/Sie
haben reserviert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde reservieren
du
werdest reservieren
er/sie/es
werde reservieren
wir
werden reservieren
ihr
werdet reservieren
sie/Sie
werden reservieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde reserviert haben
du
werdest reserviert haben
er/sie/es
werde reserviert haben
wir
werden reserviert haben
ihr
werdet reserviert haben
sie/Sie
werden reserviert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
reservierte
du
reserviertest
er/sie/es
reservierte
wir
reservierten
ihr
reserviertet
sie/Sie
reservierten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte reserviert
du
hättest reserviert
er/sie/es
hätte reserviert
wir
hätten reserviert
ihr
hättet reserviert
sie/Sie
hätten reserviert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde reservieren
du
würdest reservieren
er/sie/es
würde reservieren
wir
würden reservieren
ihr
würdet reservieren
sie/Sie
würden reservieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde reserviert haben
du
würdest reserviert haben
er/sie/es
würde reserviert haben
wir
würden reserviert haben
ihr
würdet reserviert haben
sie/Sie
würden reserviert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [reservieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
reserviere; reservier
ihr
reserviert
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [reservieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
