Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
stürze
du
stürzt
er/sie/es
stürzt
wir
stürzen
ihr
stürzt
sie/Sie
stürzen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
stürzte
du
stürztest
er/sie/es
stürzte
wir
stürzten
ihr
stürztet
sie/Sie
stürzten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gestürzt
du
hast gestürzt
er/sie/es
hat gestürzt
wir
haben gestürzt
ihr
habt gestürzt
sie/Sie
haben gestürzt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gestürzt
du
hattest gestürzt
er/sie/es
hatte gestürzt
wir
hatten gestürzt
ihr
hattet gestürzt
sie/Sie
hatten gestürzt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde stürzen
du
wirst stürzen
er/sie/es
wird stürzen
wir
werden stürzen
ihr
werdet stürzen
sie/Sie
werden stürzen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gestürzt haben
du
wirst gestürzt haben
er/sie/es
wird gestürzt haben
wir
werden gestürzt haben
ihr
werdet gestürzt haben
sie/Sie
werden gestürzt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [stürzen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
stürze
du
stürzest
er/sie/es
stürze
wir
stürzen
ihr
stürzet
sie/Sie
stürzen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gestürzt
du
habest gestürzt
er/sie/es
habe gestürzt
wir
haben gestürzt
ihr
habet gestürzt
sie/Sie
haben gestürzt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde stürzen
du
werdest stürzen
er/sie/es
werde stürzen
wir
werden stürzen
ihr
werdet stürzen
sie/Sie
werden stürzen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gestürzt haben
du
werdest gestürzt haben
er/sie/es
werde gestürzt haben
wir
werden gestürzt haben
ihr
werdet gestürzt haben
sie/Sie
werden gestürzt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
stürzte
du
stürztest
er/sie/es
stürzte
wir
stürzten
ihr
stürztet
sie/Sie
stürzten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gestürzt
du
hättest gestürzt
er/sie/es
hätte gestürzt
wir
hätten gestürzt
ihr
hättet gestürzt
sie/Sie
hätten gestürzt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde stürzen
du
würdest stürzen
er/sie/es
würde stürzen
wir
würden stürzen
ihr
würdet stürzen
sie/Sie
würden stürzen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gestürzt haben
du
würdest gestürzt haben
er/sie/es
würde gestürzt haben
wir
würden gestürzt haben
ihr
würdet gestürzt haben
sie/Sie
würden gestürzt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [stürzen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
stürze; stürz
ihr
stürzt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [stürzen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);