Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
tage
du
tagst
er/sie/es
tagt
wir
tagen
ihr
tagt
sie/Sie
tagen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
tagte
du
tagtest
er/sie/es
tagte
wir
tagten
ihr
tagtet
sie/Sie
tagten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe getagt
du
hast getagt
er/sie/es
hat getagt
wir
haben getagt
ihr
habt getagt
sie/Sie
haben getagt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte getagt
du
hattest getagt
er/sie/es
hatte getagt
wir
hatten getagt
ihr
hattet getagt
sie/Sie
hatten getagt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde tagen
du
wirst tagen
er/sie/es
wird tagen
wir
werden tagen
ihr
werdet tagen
sie/Sie
werden tagen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde getagt haben
du
wirst getagt haben
er/sie/es
wird getagt haben
wir
werden getagt haben
ihr
werdet getagt haben
sie/Sie
werden getagt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [tagen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
tage
du
tagest
er/sie/es
tage
wir
tagen
ihr
taget
sie/Sie
tagen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe getagt
du
habest getagt
er/sie/es
habe getagt
wir
haben getagt
ihr
habet getagt
sie/Sie
haben getagt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde tagen
du
werdest tagen
er/sie/es
werde tagen
wir
werden tagen
ihr
werdet tagen
sie/Sie
werden tagen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde getagt haben
du
werdest getagt haben
er/sie/es
werde getagt haben
wir
werden getagt haben
ihr
werdet getagt haben
sie/Sie
werden getagt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
tagte
du
tagtest
er/sie/es
tagte
wir
tagten
ihr
tagtet
sie/Sie
tagten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte getagt
du
hättest getagt
er/sie/es
hätte getagt
wir
hätten getagt
ihr
hättet getagt
sie/Sie
hätten getagt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde tagen
du
würdest tagen
er/sie/es
würde tagen
wir
würden tagen
ihr
würdet tagen
sie/Sie
würden tagen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde getagt haben
du
würdest getagt haben
er/sie/es
würde getagt haben
wir
würden getagt haben
ihr
würdet getagt haben
sie/Sie
würden getagt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [tagen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
tage; tag
ihr
tagt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [tagen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);