Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
vermerke
du
vermerkst
er/sie/es
vermerkt
wir
vermerken
ihr
vermerkt
sie/Sie
vermerken
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
vermerkte
du
vermerktest
er/sie/es
vermerkte
wir
vermerkten
ihr
vermerktet
sie/Sie
vermerkten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe vermerkt
du
hast vermerkt
er/sie/es
hat vermerkt
wir
haben vermerkt
ihr
habt vermerkt
sie/Sie
haben vermerkt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte vermerkt
du
hattest vermerkt
er/sie/es
hatte vermerkt
wir
hatten vermerkt
ihr
hattet vermerkt
sie/Sie
hatten vermerkt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde vermerken
du
wirst vermerken
er/sie/es
wird vermerken
wir
werden vermerken
ihr
werdet vermerken
sie/Sie
werden vermerken
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde vermerkt haben
du
wirst vermerkt haben
er/sie/es
wird vermerkt haben
wir
werden vermerkt haben
ihr
werdet vermerkt haben
sie/Sie
werden vermerkt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [vermerken]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
vermerke
du
vermerkest
er/sie/es
vermerke
wir
vermerken
ihr
vermerket
sie/Sie
vermerken
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe vermerkt
du
habest vermerkt
er/sie/es
habe vermerkt
wir
haben vermerkt
ihr
habet vermerkt
sie/Sie
haben vermerkt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde vermerken
du
werdest vermerken
er/sie/es
werde vermerken
wir
werden vermerken
ihr
werdet vermerken
sie/Sie
werden vermerken
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde vermerkt haben
du
werdest vermerkt haben
er/sie/es
werde vermerkt haben
wir
werden vermerkt haben
ihr
werdet vermerkt haben
sie/Sie
werden vermerkt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
vermerkte
du
vermerktest
er/sie/es
vermerkte
wir
vermerkten
ihr
vermerktet
sie/Sie
vermerkten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte vermerkt
du
hättest vermerkt
er/sie/es
hätte vermerkt
wir
hätten vermerkt
ihr
hättet vermerkt
sie/Sie
hätten vermerkt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde vermerken
du
würdest vermerken
er/sie/es
würde vermerken
wir
würden vermerken
ihr
würdet vermerken
sie/Sie
würden vermerken
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde vermerkt haben
du
würdest vermerkt haben
er/sie/es
würde vermerkt haben
wir
würden vermerkt haben
ihr
würdet vermerkt haben
sie/Sie
würden vermerkt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [vermerken]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
vermerke; vermerk
ihr
vermerkt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [vermerken]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);