Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verschleiße
du
verschleißt
er/sie/es
verschleißt
wir
verschleißen
ihr
verschleißt
sie/Sie
verschleißen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verschliss
du
verschlissest; verschlisst
er/sie/es
verschliss
wir
verschlissen
ihr
verschlisst
sie/Sie
verschlissen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verschlissen
du
hast verschlissen
er/sie/es
hat verschlissen
wir
haben verschlissen
ihr
habt verschlissen
sie/Sie
haben verschlissen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verschlissen
du
hattest verschlissen
er/sie/es
hatte verschlissen
wir
hatten verschlissen
ihr
hattet verschlissen
sie/Sie
hatten verschlissen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verschleißen
du
wirst verschleißen
er/sie/es
wird verschleißen
wir
werden verschleißen
ihr
werdet verschleißen
sie/Sie
werden verschleißen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verschlissen haben
du
wirst verschlissen haben
er/sie/es
wird verschlissen haben
wir
werden verschlissen haben
ihr
werdet verschlissen haben
sie/Sie
werden verschlissen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verschleißen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verschleiße
du
verschleißest
er/sie/es
verschleiße
wir
verschleißen
ihr
verschleißet
sie/Sie
verschleißen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verschlissen
du
habest verschlissen
er/sie/es
habe verschlissen
wir
haben verschlissen
ihr
habet verschlissen
sie/Sie
haben verschlissen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verschleißen
du
werdest verschleißen
er/sie/es
werde verschleißen
wir
werden verschleißen
ihr
werdet verschleißen
sie/Sie
werden verschleißen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verschlissen haben
du
werdest verschlissen haben
er/sie/es
werde verschlissen haben
wir
werden verschlissen haben
ihr
werdet verschlissen haben
sie/Sie
werden verschlissen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verschlisse
du
verschlissest
er/sie/es
verschlisse
wir
verschlissen
ihr
verschlisset
sie/Sie
verschlissen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verschlissen
du
hättest verschlissen
er/sie/es
hätte verschlissen
wir
hätten verschlissen
ihr
hättet verschlissen
sie/Sie
hätten verschlissen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verschleißen
du
würdest verschleißen
er/sie/es
würde verschleißen
wir
würden verschleißen
ihr
würdet verschleißen
sie/Sie
würden verschleißen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verschlissen haben
du
würdest verschlissen haben
er/sie/es
würde verschlissen haben
wir
würden verschlissen haben
ihr
würdet verschlissen haben
sie/Sie
würden verschlissen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verschleißen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verschleiße; verschleiß
ihr
verschleißt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verschleißen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
