Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
verstelle
du
verstellst
er/sie/es
verstellt
wir
verstellen
ihr
verstellt
sie/Sie
verstellen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
verstellte
du
verstelltest
er/sie/es
verstellte
wir
verstellten
ihr
verstelltet
sie/Sie
verstellten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe verstellt
du
hast verstellt
er/sie/es
hat verstellt
wir
haben verstellt
ihr
habt verstellt
sie/Sie
haben verstellt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte verstellt
du
hattest verstellt
er/sie/es
hatte verstellt
wir
hatten verstellt
ihr
hattet verstellt
sie/Sie
hatten verstellt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde verstellen
du
wirst verstellen
er/sie/es
wird verstellen
wir
werden verstellen
ihr
werdet verstellen
sie/Sie
werden verstellen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde verstellt haben
du
wirst verstellt haben
er/sie/es
wird verstellt haben
wir
werden verstellt haben
ihr
werdet verstellt haben
sie/Sie
werden verstellt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [verstellen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
verstelle
du
verstellest
er/sie/es
verstelle
wir
verstellen
ihr
verstellet
sie/Sie
verstellen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe verstellt
du
habest verstellt
er/sie/es
habe verstellt
wir
haben verstellt
ihr
habet verstellt
sie/Sie
haben verstellt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verstellen
du
werdest verstellen
er/sie/es
werde verstellen
wir
werden verstellen
ihr
werdet verstellen
sie/Sie
werden verstellen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde verstellt haben
du
werdest verstellt haben
er/sie/es
werde verstellt haben
wir
werden verstellt haben
ihr
werdet verstellt haben
sie/Sie
werden verstellt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
verstellte
du
verstelltest
er/sie/es
verstellte
wir
verstellten
ihr
verstelltet
sie/Sie
verstellten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte verstellt
du
hättest verstellt
er/sie/es
hätte verstellt
wir
hätten verstellt
ihr
hättet verstellt
sie/Sie
hätten verstellt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verstellen
du
würdest verstellen
er/sie/es
würde verstellen
wir
würden verstellen
ihr
würdet verstellen
sie/Sie
würden verstellen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verstellt haben
du
würdest verstellt haben
er/sie/es
würde verstellt haben
wir
würden verstellt haben
ihr
würdet verstellt haben
sie/Sie
würden verstellt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [verstellen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
verstelle; verstell
ihr
verstellt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [verstellen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
