Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
gehe weg
du
gehst weg
er/sie/es
geht weg
wir
gehen weg
ihr
geht weg
sie/Sie
gehen weg
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
ging weg
du
gingst weg
er/sie/es
ging weg
wir
gingen weg
ihr
gingt weg
sie/Sie
gingen weg
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
bin weggegangen
du
bist weggegangen
er/sie/es
ist weggegangen
wir
sind weggegangen
ihr
seid weggegangen
sie/Sie
sind weggegangen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
war weggegangen
du
warst weggegangen
er/sie/es
war weggegangen
wir
waren weggegangen
ihr
wart weggegangen
sie/Sie
waren weggegangen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde weggehen
du
wirst weggehen
er/sie/es
wird weggehen
wir
werden weggehen
ihr
werdet weggehen
sie/Sie
werden weggehen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde weggegangen sein
du
wirst weggegangen sein
er/sie/es
wird weggegangen sein
wir
werden weggegangen sein
ihr
werdet weggegangen sein
sie/Sie
werden weggegangen sein
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [weggehen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
gehe weg
du
gehest weg
er/sie/es
gehe weg
wir
gehen weg
ihr
gehet weg
sie/Sie
gehen weg
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
sei weggegangen
du
seiest weggegangen; seist weggegangen
er/sie/es
sei weggegangen
wir
seien weggegangen
ihr
seiet weggegangen
sie/Sie
seien weggegangen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde weggehen
du
werdest weggehen
er/sie/es
werde weggehen
wir
werden weggehen
ihr
werdet weggehen
sie/Sie
werden weggehen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde weggegangen sein
du
werdest weggegangen sein
er/sie/es
werde weggegangen sein
wir
werden weggegangen sein
ihr
werdet weggegangen sein
sie/Sie
werden weggegangen sein
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
ginge weg
du
gingest weg
er/sie/es
ginge weg
wir
gingen weg
ihr
ginget weg
sie/Sie
gingen weg
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre weggegangen
du
wärest weggegangen
er/sie/es
wäre weggegangen
wir
wären weggegangen
ihr
wäret weggegangen
sie/Sie
wären weggegangen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde weggehen
du
würdest weggehen
er/sie/es
würde weggehen
wir
würden weggehen
ihr
würdet weggehen
sie/Sie
würden weggehen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde weggegangen sein
du
würdest weggegangen sein
er/sie/es
würde weggegangen sein
wir
würden weggegangen sein
ihr
würdet weggegangen sein
sie/Sie
würden weggegangen sein
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [weggehen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
gehe weg; geh weg
ihr
geht weg
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [weggehen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
