Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
werfe
du
wirfst
er/sie/es
wirft
wir
werfen
ihr
werft
sie/Sie
werfen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
warf
du
warfst
er/sie/es
warf
wir
warfen
ihr
warft
sie/Sie
warfen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe geworfen
du
hast geworfen
er/sie/es
hat geworfen
wir
haben geworfen
ihr
habt geworfen
sie/Sie
haben geworfen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte geworfen
du
hattest geworfen
er/sie/es
hatte geworfen
wir
hatten geworfen
ihr
hattet geworfen
sie/Sie
hatten geworfen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde werfen
du
wirst werfen
er/sie/es
wird werfen
wir
werden werfen
ihr
werdet werfen
sie/Sie
werden werfen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde geworfen haben
du
wirst geworfen haben
er/sie/es
wird geworfen haben
wir
werden geworfen haben
ihr
werdet geworfen haben
sie/Sie
werden geworfen haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [werfen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
werfe
du
werfest
er/sie/es
werfe
wir
werfen
ihr
werfet
sie/Sie
werfen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe geworfen
du
habest geworfen
er/sie/es
habe geworfen
wir
haben geworfen
ihr
habet geworfen
sie/Sie
haben geworfen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde werfen
du
werdest werfen
er/sie/es
werde werfen
wir
werden werfen
ihr
werdet werfen
sie/Sie
werden werfen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde geworfen haben
du
werdest geworfen haben
er/sie/es
werde geworfen haben
wir
werden geworfen haben
ihr
werdet geworfen haben
sie/Sie
werden geworfen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
würfe
du
würfest; würfst
er/sie/es
würfe
wir
würfen
ihr
würfet; würft
sie/Sie
würfen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte geworfen
du
hättest geworfen
er/sie/es
hätte geworfen
wir
hätten geworfen
ihr
hättet geworfen
sie/Sie
hätten geworfen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde werfen
du
würdest werfen
er/sie/es
würde werfen
wir
würden werfen
ihr
würdet werfen
sie/Sie
würden werfen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde geworfen haben
du
würdest geworfen haben
er/sie/es
würde geworfen haben
wir
würden geworfen haben
ihr
würdet geworfen haben
sie/Sie
würden geworfen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [werfen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
wirf
ihr
werft
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [werfen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);