Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
stimme zu
du
stimmst zu
er/sie/es
stimmt zu
wir
stimmen zu
ihr
stimmt zu
sie/Sie
stimmen zu
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
stimmte zu
du
stimmtest zu
er/sie/es
stimmte zu
wir
stimmten zu
ihr
stimmtet zu
sie/Sie
stimmten zu
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe zugestimmt
du
hast zugestimmt
er/sie/es
hat zugestimmt
wir
haben zugestimmt
ihr
habt zugestimmt
sie/Sie
haben zugestimmt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte zugestimmt
du
hattest zugestimmt
er/sie/es
hatte zugestimmt
wir
hatten zugestimmt
ihr
hattet zugestimmt
sie/Sie
hatten zugestimmt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde zustimmen
du
wirst zustimmen
er/sie/es
wird zustimmen
wir
werden zustimmen
ihr
werdet zustimmen
sie/Sie
werden zustimmen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde zugestimmt haben
du
wirst zugestimmt haben
er/sie/es
wird zugestimmt haben
wir
werden zugestimmt haben
ihr
werdet zugestimmt haben
sie/Sie
werden zugestimmt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [zustimmen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
stimme zu
du
stimmest zu
er/sie/es
stimme zu
wir
stimmen zu
ihr
stimmet zu
sie/Sie
stimmen zu
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe zugestimmt
du
habest zugestimmt
er/sie/es
habe zugestimmt
wir
haben zugestimmt
ihr
habet zugestimmt
sie/Sie
haben zugestimmt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde zustimmen
du
werdest zustimmen
er/sie/es
werde zustimmen
wir
werden zustimmen
ihr
werdet zustimmen
sie/Sie
werden zustimmen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde zugestimmt haben
du
werdest zugestimmt haben
er/sie/es
werde zugestimmt haben
wir
werden zugestimmt haben
ihr
werdet zugestimmt haben
sie/Sie
werden zugestimmt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
stimmte zu
du
stimmtest zu
er/sie/es
stimmte zu
wir
stimmten zu
ihr
stimmtet zu
sie/Sie
stimmten zu
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte zugestimmt
du
hättest zugestimmt
er/sie/es
hätte zugestimmt
wir
hätten zugestimmt
ihr
hättet zugestimmt
sie/Sie
hätten zugestimmt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde zustimmen
du
würdest zustimmen
er/sie/es
würde zustimmen
wir
würden zustimmen
ihr
würdet zustimmen
sie/Sie
würden zustimmen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde zugestimmt haben
du
würdest zugestimmt haben
er/sie/es
würde zugestimmt haben
wir
würden zugestimmt haben
ihr
würdet zugestimmt haben
sie/Sie
würden zugestimmt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [zustimmen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
stimme zu; stimm zu
ihr
stimmt zu
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [zustimmen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
