Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
zwinge
du
zwingst
er/sie/es
zwingt
wir
zwingen
ihr
zwingt
sie/Sie
zwingen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
zwang
du
zwangst
er/sie/es
zwang
wir
zwangen
ihr
zwangt
sie/Sie
zwangen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gezwungen
du
hast gezwungen
er/sie/es
hat gezwungen
wir
haben gezwungen
ihr
habt gezwungen
sie/Sie
haben gezwungen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gezwungen
du
hattest gezwungen
er/sie/es
hatte gezwungen
wir
hatten gezwungen
ihr
hattet gezwungen
sie/Sie
hatten gezwungen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde zwingen
du
wirst zwingen
er/sie/es
wird zwingen
wir
werden zwingen
ihr
werdet zwingen
sie/Sie
werden zwingen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gezwungen haben
du
wirst gezwungen haben
er/sie/es
wird gezwungen haben
wir
werden gezwungen haben
ihr
werdet gezwungen haben
sie/Sie
werden gezwungen haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [zwingen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
zwinge
du
zwingest
er/sie/es
zwinge
wir
zwingen
ihr
zwinget
sie/Sie
zwingen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gezwungen
du
habest gezwungen
er/sie/es
habe gezwungen
wir
haben gezwungen
ihr
habet gezwungen
sie/Sie
haben gezwungen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde zwingen
du
werdest zwingen
er/sie/es
werde zwingen
wir
werden zwingen
ihr
werdet zwingen
sie/Sie
werden zwingen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gezwungen haben
du
werdest gezwungen haben
er/sie/es
werde gezwungen haben
wir
werden gezwungen haben
ihr
werdet gezwungen haben
sie/Sie
werden gezwungen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
zwänge
du
zwängest; zwängst
er/sie/es
zwänge
wir
zwängen
ihr
zwänget; zwängt
sie/Sie
zwängen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gezwungen
du
hättest gezwungen
er/sie/es
hätte gezwungen
wir
hätten gezwungen
ihr
hättet gezwungen
sie/Sie
hätten gezwungen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde zwingen
du
würdest zwingen
er/sie/es
würde zwingen
wir
würden zwingen
ihr
würdet zwingen
sie/Sie
würden zwingen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gezwungen haben
du
würdest gezwungen haben
er/sie/es
würde gezwungen haben
wir
würden gezwungen haben
ihr
würdet gezwungen haben
sie/Sie
würden gezwungen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [zwingen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
zwinge; zwing
ihr
zwingt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [zwingen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);