Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
falle
du
fällst
er/sie/es
fällt
wir
fallen
ihr
fallt
sie/Sie
fallen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fiel
du
fielst
er/sie/es
fiel
wir
fielen
ihr
fielt
sie/Sie
fielen
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
bin gefallen
du
bist gefallen
er/sie/es
ist gefallen
wir
sind gefallen
ihr
seid gefallen
sie/Sie
sind gefallen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
war gefallen
du
warst gefallen
er/sie/es
war gefallen
wir
waren gefallen
ihr
wart gefallen
sie/Sie
waren gefallen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde fallen
du
wirst fallen
er/sie/es
wird fallen
wir
werden fallen
ihr
werdet fallen
sie/Sie
werden fallen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gefallen sein
du
wirst gefallen sein
er/sie/es
wird gefallen sein
wir
werden gefallen sein
ihr
werdet gefallen sein
sie/Sie
werden gefallen sein
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [fallen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
falle
du
fallest
er/sie/es
falle
wir
fallen
ihr
fallet
sie/Sie
fallen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
sei gefallen
du
seiest gefallen; seist gefallen
er/sie/es
sei gefallen
wir
seien gefallen
ihr
seiet gefallen
sie/Sie
seien gefallen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde fallen
du
werdest fallen
er/sie/es
werde fallen
wir
werden fallen
ihr
werdet fallen
sie/Sie
werden fallen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gefallen sein
du
werdest gefallen sein
er/sie/es
werde gefallen sein
wir
werden gefallen sein
ihr
werdet gefallen sein
sie/Sie
werden gefallen sein
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
fiele
du
fielest
er/sie/es
fiele
wir
fielen
ihr
fielet
sie/Sie
fielen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre gefallen
du
wärest gefallen
er/sie/es
wäre gefallen
wir
wären gefallen
ihr
wäret gefallen
sie/Sie
wären gefallen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde fallen
du
würdest fallen
er/sie/es
würde fallen
wir
würden fallen
ihr
würdet fallen
sie/Sie
würden fallen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gefallen sein
du
würdest gefallen sein
er/sie/es
würde gefallen sein
wir
würden gefallen sein
ihr
würdet gefallen sein
sie/Sie
würden gefallen sein
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [fallen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
falle; fall
ihr
fallt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [fallen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);