Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
fahre
du
fährst
er/sie/es
fährt
wir
fahren
ihr
fahrt
sie/Sie
fahren
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fuhr
du
fuhrst
er/sie/es
fuhr
wir
fuhren
ihr
fuhrt
sie/Sie
fuhren
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
bin gefahren
du
bist gefahren
er/sie/es
ist gefahren
wir
sind gefahren
ihr
seid gefahren
sie/Sie
sind gefahren
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
war gefahren
du
warst gefahren
er/sie/es
war gefahren
wir
waren gefahren
ihr
wart gefahren
sie/Sie
waren gefahren
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde fahren
du
wirst fahren
er/sie/es
wird fahren
wir
werden fahren
ihr
werdet fahren
sie/Sie
werden fahren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gefahren sein
du
wirst gefahren sein
er/sie/es
wird gefahren sein
wir
werden gefahren sein
ihr
werdet gefahren sein
sie/Sie
werden gefahren sein
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [fahren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
fahre
du
fahrest
er/sie/es
fahre
wir
fahren
ihr
fahret
sie/Sie
fahren
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
sei gefahren
du
seiest gefahren; seist gefahren
er/sie/es
sei gefahren
wir
seien gefahren
ihr
seiet gefahren
sie/Sie
seien gefahren
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde fahren
du
werdest fahren
er/sie/es
werde fahren
wir
werden fahren
ihr
werdet fahren
sie/Sie
werden fahren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gefahren sein
du
werdest gefahren sein
er/sie/es
werde gefahren sein
wir
werden gefahren sein
ihr
werdet gefahren sein
sie/Sie
werden gefahren sein
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
führe
du
führest; führst
er/sie/es
führe
wir
führen
ihr
führet; führt
sie/Sie
führen
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
wäre gefahren
du
wärest gefahren
er/sie/es
wäre gefahren
wir
wären gefahren
ihr
wäret gefahren
sie/Sie
wären gefahren
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde fahren
du
würdest fahren
er/sie/es
würde fahren
wir
würden fahren
ihr
würdet fahren
sie/Sie
würden fahren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gefahren sein
du
würdest gefahren sein
er/sie/es
würde gefahren sein
wir
würden gefahren sein
ihr
würdet gefahren sein
sie/Sie
würden gefahren sein
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [fahren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
fahre; fahr
ihr
fahrt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [fahren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
