Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
muss
du
musst
er/sie/es
muss
wir
müssen
ihr
müsst
sie/Sie
müssen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
musste
du
musstest
er/sie/es
musste
wir
mussten
ihr
musstet
sie/Sie
mussten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gemusst
du
hast gemusst
er/sie/es
hat gemusst
wir
haben gemusst
ihr
habt gemusst
sie/Sie
haben gemusst
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gemusst
du
hattest gemusst
er/sie/es
hatte gemusst
wir
hatten gemusst
ihr
hattet gemusst
sie/Sie
hatten gemusst
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde müssen
du
wirst müssen
er/sie/es
wird müssen
wir
werden müssen
ihr
werdet müssen
sie/Sie
werden müssen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gemusst haben
du
wirst gemusst haben
er/sie/es
wird gemusst haben
wir
werden gemusst haben
ihr
werdet gemusst haben
sie/Sie
werden gemusst haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [müssen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
müsse
du
müssest
er/sie/es
müsse
wir
müssen
ihr
müsset
sie/Sie
müssen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gemusst
du
habest gemusst
er/sie/es
habe gemusst
wir
haben gemusst
ihr
habet gemusst
sie/Sie
haben gemusst
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde müssen
du
werdest müssen
er/sie/es
werde müssen
wir
werden müssen
ihr
werdet müssen
sie/Sie
werden müssen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gemusst haben
du
werdest gemusst haben
er/sie/es
werde gemusst haben
wir
werden gemusst haben
ihr
werdet gemusst haben
sie/Sie
werden gemusst haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
müsste
du
müsstest
er/sie/es
müsste
wir
müssten
ihr
müsstet
sie/Sie
müssten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gemusst
du
hättest gemusst
er/sie/es
hätte gemusst
wir
hätten gemusst
ihr
hättet gemusst
sie/Sie
hätten gemusst
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde müssen
du
würdest müssen
er/sie/es
würde müssen
wir
würden müssen
ihr
würdet müssen
sie/Sie
würden müssen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gemusst haben
du
würdest gemusst haben
er/sie/es
würde gemusst haben
wir
würden gemusst haben
ihr
würdet gemusst haben
sie/Sie
würden gemusst haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [müssen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
müsse
ihr
müsst
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [müssen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);