Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
wage
du
wagst
er/sie/es
wagt
wir
wagen
ihr
wagt
sie/Sie
wagen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
wagte
du
wagtest
er/sie/es
wagte
wir
wagten
ihr
wagtet
sie/Sie
wagten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe gewagt
du
hast gewagt
er/sie/es
hat gewagt
wir
haben gewagt
ihr
habt gewagt
sie/Sie
haben gewagt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte gewagt
du
hattest gewagt
er/sie/es
hatte gewagt
wir
hatten gewagt
ihr
hattet gewagt
sie/Sie
hatten gewagt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde wagen
du
wirst wagen
er/sie/es
wird wagen
wir
werden wagen
ihr
werdet wagen
sie/Sie
werden wagen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde gewagt haben
du
wirst gewagt haben
er/sie/es
wird gewagt haben
wir
werden gewagt haben
ihr
werdet gewagt haben
sie/Sie
werden gewagt haben
Tryb łączący czasownika na czasownik nieregularny [wägen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
wage
du
wagest
er/sie/es
wage
wir
wagen
ihr
waget
sie/Sie
wagen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe gewagt
du
habest gewagt
er/sie/es
habe gewagt
wir
haben gewagt
ihr
habet gewagt
sie/Sie
haben gewagt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde wagen
du
werdest wagen
er/sie/es
werde wagen
wir
werden wagen
ihr
werdet wagen
sie/Sie
werden wagen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde gewagt haben
du
werdest gewagt haben
er/sie/es
werde gewagt haben
wir
werden gewagt haben
ihr
werdet gewagt haben
sie/Sie
werden gewagt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
wagte
du
wagtest
er/sie/es
wagte
wir
wagten
ihr
wagtet
sie/Sie
wagten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte gewagt
du
hättest gewagt
er/sie/es
hätte gewagt
wir
hätten gewagt
ihr
hättet gewagt
sie/Sie
hätten gewagt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde wagen
du
würdest wagen
er/sie/es
würde wagen
wir
würden wagen
ihr
würdet wagen
sie/Sie
würden wagen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde gewagt haben
du
würdest gewagt haben
er/sie/es
würde gewagt haben
wir
würden gewagt haben
ihr
würdet gewagt haben
sie/Sie
würden gewagt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikina czasownik nieregularny [wägen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
wage; wag
ihr
wagt
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika na czasownik nieregularny [wägen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);