Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
rufe ab
du
rufst ab
er/sie/es
ruft ab
wir
rufen ab
ihr
ruft ab
sie/Sie
rufen ab
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
rief ab
du
riefst ab
er/sie/es
rief ab
wir
riefen ab
ihr
rieft ab
sie/Sie
riefen ab
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe abgerufen
du
hast abgerufen
er/sie/es
hat abgerufen
wir
haben abgerufen
ihr
habt abgerufen
sie/Sie
haben abgerufen
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte abgerufen
du
hattest abgerufen
er/sie/es
hatte abgerufen
wir
hatten abgerufen
ihr
hattet abgerufen
sie/Sie
hatten abgerufen
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde abrufen
du
wirst abrufen
er/sie/es
wird abrufen
wir
werden abrufen
ihr
werdet abrufen
sie/Sie
werden abrufen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde abgerufen haben
du
wirst abgerufen haben
er/sie/es
wird abgerufen haben
wir
werden abgerufen haben
ihr
werdet abgerufen haben
sie/Sie
werden abgerufen haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [abrufen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
rufe ab
du
rufest ab
er/sie/es
rufe ab
wir
rufen ab
ihr
rufet ab
sie/Sie
rufen ab
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe abgerufen
du
habest abgerufen
er/sie/es
habe abgerufen
wir
haben abgerufen
ihr
habet abgerufen
sie/Sie
haben abgerufen
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde abrufen
du
werdest abrufen
er/sie/es
werde abrufen
wir
werden abrufen
ihr
werdet abrufen
sie/Sie
werden abrufen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde abgerufen haben
du
werdest abgerufen haben
er/sie/es
werde abgerufen haben
wir
werden abgerufen haben
ihr
werdet abgerufen haben
sie/Sie
werden abgerufen haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
riefe ab
du
riefest ab
er/sie/es
riefe ab
wir
riefen ab
ihr
riefet ab
sie/Sie
riefen ab
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte abgerufen
du
hättest abgerufen
er/sie/es
hätte abgerufen
wir
hätten abgerufen
ihr
hättet abgerufen
sie/Sie
hätten abgerufen
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde abrufen
du
würdest abrufen
er/sie/es
würde abrufen
wir
würden abrufen
ihr
würdet abrufen
sie/Sie
würden abrufen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde abgerufen haben
du
würdest abgerufen haben
er/sie/es
würde abgerufen haben
wir
würden abgerufen haben
ihr
würdet abgerufen haben
sie/Sie
würden abgerufen haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [abrufen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
rufe ab; ruf ab
ihr
ruft ab
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [abrufen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
