Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
füge an
du
fügst an
er/sie/es
fügt an
wir
fügen an
ihr
fügt an
sie/Sie
fügen an
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
fügte an
du
fügtest an
er/sie/es
fügte an
wir
fügten an
ihr
fügtet an
sie/Sie
fügten an
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe angefügt
du
hast angefügt
er/sie/es
hat angefügt
wir
haben angefügt
ihr
habt angefügt
sie/Sie
haben angefügt
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte angefügt
du
hattest angefügt
er/sie/es
hatte angefügt
wir
hatten angefügt
ihr
hattet angefügt
sie/Sie
hatten angefügt
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde anfügen
du
wirst anfügen
er/sie/es
wird anfügen
wir
werden anfügen
ihr
werdet anfügen
sie/Sie
werden anfügen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde angefügt haben
du
wirst angefügt haben
er/sie/es
wird angefügt haben
wir
werden angefügt haben
ihr
werdet angefügt haben
sie/Sie
werden angefügt haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [anfügen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
füge an
du
fügest an
er/sie/es
füge an
wir
fügen an
ihr
füget an
sie/Sie
fügen an
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe angefügt
du
habest angefügt
er/sie/es
habe angefügt
wir
haben angefügt
ihr
habet angefügt
sie/Sie
haben angefügt
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde anfügen
du
werdest anfügen
er/sie/es
werde anfügen
wir
werden anfügen
ihr
werdet anfügen
sie/Sie
werden anfügen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde angefügt haben
du
werdest angefügt haben
er/sie/es
werde angefügt haben
wir
werden angefügt haben
ihr
werdet angefügt haben
sie/Sie
werden angefügt haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
fügte an
du
fügtest an
er/sie/es
fügte an
wir
fügten an
ihr
fügtet an
sie/Sie
fügten an
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte angefügt
du
hättest angefügt
er/sie/es
hätte angefügt
wir
hätten angefügt
ihr
hättet angefügt
sie/Sie
hätten angefügt
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde anfügen
du
würdest anfügen
er/sie/es
würde anfügen
wir
würden anfügen
ihr
würdet anfügen
sie/Sie
würden anfügen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde angefügt haben
du
würdest angefügt haben
er/sie/es
würde angefügt haben
wir
würden angefügt haben
ihr
würdet angefügt haben
sie/Sie
würden angefügt haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [anfügen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
füge an; füg an
ihr
fügt an
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [anfügen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
