Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
hebe an
du
hebst an
er/sie/es
hebt an
wir
heben an
ihr
hebt an
sie/Sie
heben an
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
hob an
du
hobst an
er/sie/es
hob an
wir
hoben an
ihr
hobt an
sie/Sie
hoben an
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe angehoben
du
hast angehoben
er/sie/es
hat angehoben
wir
haben angehoben
ihr
habt angehoben
sie/Sie
haben angehoben
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte angehoben
du
hattest angehoben
er/sie/es
hatte angehoben
wir
hatten angehoben
ihr
hattet angehoben
sie/Sie
hatten angehoben
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde anheben
du
wirst anheben
er/sie/es
wird anheben
wir
werden anheben
ihr
werdet anheben
sie/Sie
werden anheben
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde angehoben haben
du
wirst angehoben haben
er/sie/es
wird angehoben haben
wir
werden angehoben haben
ihr
werdet angehoben haben
sie/Sie
werden angehoben haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [anheben]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
hebe an
du
hebest an
er/sie/es
hebe an
wir
heben an
ihr
hebet an
sie/Sie
heben an
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe angehoben
du
habest angehoben
er/sie/es
habe angehoben
wir
haben angehoben
ihr
habet angehoben
sie/Sie
haben angehoben
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde anheben
du
werdest anheben
er/sie/es
werde anheben
wir
werden anheben
ihr
werdet anheben
sie/Sie
werden anheben
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde angehoben haben
du
werdest angehoben haben
er/sie/es
werde angehoben haben
wir
werden angehoben haben
ihr
werdet angehoben haben
sie/Sie
werden angehoben haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
höbe an
du
höbest an; höbst an
er/sie/es
höbe an
wir
höben an
ihr
höbet an; höbt an
sie/Sie
höben an
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte angehoben
du
hättest angehoben
er/sie/es
hätte angehoben
wir
hätten angehoben
ihr
hättet angehoben
sie/Sie
hätten angehoben
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde anheben
du
würdest anheben
er/sie/es
würde anheben
wir
würden anheben
ihr
würdet anheben
sie/Sie
würden anheben
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde angehoben haben
du
würdest angehoben haben
er/sie/es
würde angehoben haben
wir
würden angehoben haben
ihr
würdet angehoben haben
sie/Sie
würden angehoben haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [anheben]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
hebe an; heb an
ihr
hebt an
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [anheben]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
