Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
treibe an
du
treibst an
er/sie/es
treibt an
wir
treiben an
ihr
treibt an
sie/Sie
treiben an
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
trieb an
du
triebst an
er/sie/es
trieb an
wir
trieben an
ihr
triebt an
sie/Sie
trieben an
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe angetrieben
du
hast angetrieben
er/sie/es
hat angetrieben
wir
haben angetrieben
ihr
habt angetrieben
sie/Sie
haben angetrieben
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte angetrieben
du
hattest angetrieben
er/sie/es
hatte angetrieben
wir
hatten angetrieben
ihr
hattet angetrieben
sie/Sie
hatten angetrieben
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde antreiben
du
wirst antreiben
er/sie/es
wird antreiben
wir
werden antreiben
ihr
werdet antreiben
sie/Sie
werden antreiben
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde angetrieben haben
du
wirst angetrieben haben
er/sie/es
wird angetrieben haben
wir
werden angetrieben haben
ihr
werdet angetrieben haben
sie/Sie
werden angetrieben haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [antreiben]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
treibe an
du
treibest an
er/sie/es
treibe an
wir
treiben an
ihr
treibet an
sie/Sie
treiben an
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe angetrieben
du
habest angetrieben
er/sie/es
habe angetrieben
wir
haben angetrieben
ihr
habet angetrieben
sie/Sie
haben angetrieben
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde antreiben
du
werdest antreiben
er/sie/es
werde antreiben
wir
werden antreiben
ihr
werdet antreiben
sie/Sie
werden antreiben
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde angetrieben haben
du
werdest angetrieben haben
er/sie/es
werde angetrieben haben
wir
werden angetrieben haben
ihr
werdet angetrieben haben
sie/Sie
werden angetrieben haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
triebe an
du
triebest an
er/sie/es
triebe an
wir
trieben an
ihr
triebet an
sie/Sie
trieben an
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte angetrieben
du
hättest angetrieben
er/sie/es
hätte angetrieben
wir
hätten angetrieben
ihr
hättet angetrieben
sie/Sie
hätten angetrieben
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde antreiben
du
würdest antreiben
er/sie/es
würde antreiben
wir
würden antreiben
ihr
würdet antreiben
sie/Sie
würden antreiben
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde angetrieben haben
du
würdest angetrieben haben
er/sie/es
würde angetrieben haben
wir
würden angetrieben haben
ihr
würdet angetrieben haben
sie/Sie
würden angetrieben haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [antreiben]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
treibe an; treib an
ihr
treibt an
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [antreiben]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
