Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
mache aus
du
machst aus
er/sie/es
macht aus
wir
machen aus
ihr
macht aus
sie/Sie
machen aus
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
machte aus
du
machtest aus
er/sie/es
machte aus
wir
machten aus
ihr
machtet aus
sie/Sie
machten aus
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe ausgemacht
du
hast ausgemacht
er/sie/es
hat ausgemacht
wir
haben ausgemacht
ihr
habt ausgemacht
sie/Sie
haben ausgemacht
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte ausgemacht
du
hattest ausgemacht
er/sie/es
hatte ausgemacht
wir
hatten ausgemacht
ihr
hattet ausgemacht
sie/Sie
hatten ausgemacht
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde ausmachen
du
wirst ausmachen
er/sie/es
wird ausmachen
wir
werden ausmachen
ihr
werdet ausmachen
sie/Sie
werden ausmachen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde ausgemacht haben
du
wirst ausgemacht haben
er/sie/es
wird ausgemacht haben
wir
werden ausgemacht haben
ihr
werdet ausgemacht haben
sie/Sie
werden ausgemacht haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [ausmachen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
mache aus
du
machest aus
er/sie/es
mache aus
wir
machen aus
ihr
machet aus
sie/Sie
machen aus
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe ausgemacht
du
habest ausgemacht
er/sie/es
habe ausgemacht
wir
haben ausgemacht
ihr
habet ausgemacht
sie/Sie
haben ausgemacht
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde ausmachen
du
werdest ausmachen
er/sie/es
werde ausmachen
wir
werden ausmachen
ihr
werdet ausmachen
sie/Sie
werden ausmachen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde ausgemacht haben
du
werdest ausgemacht haben
er/sie/es
werde ausgemacht haben
wir
werden ausgemacht haben
ihr
werdet ausgemacht haben
sie/Sie
werden ausgemacht haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
machte aus
du
machtest aus
er/sie/es
machte aus
wir
machten aus
ihr
machtet aus
sie/Sie
machten aus
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte ausgemacht
du
hättest ausgemacht
er/sie/es
hätte ausgemacht
wir
hätten ausgemacht
ihr
hättet ausgemacht
sie/Sie
hätten ausgemacht
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde ausmachen
du
würdest ausmachen
er/sie/es
würde ausmachen
wir
würden ausmachen
ihr
würdet ausmachen
sie/Sie
würden ausmachen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde ausgemacht haben
du
würdest ausgemacht haben
er/sie/es
würde ausgemacht haben
wir
würden ausgemacht haben
ihr
würdet ausgemacht haben
sie/Sie
würden ausgemacht haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [ausmachen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
mache aus; mach aus
ihr
macht aus
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [ausmachen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
