Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
probiere aus
du
probierst aus
er/sie/es
probiert aus
wir
probieren aus
ihr
probiert aus
sie/Sie
probieren aus
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
probierte aus
du
probiertest aus
er/sie/es
probierte aus
wir
probierten aus
ihr
probiertet aus
sie/Sie
probierten aus
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe ausprobiert
du
hast ausprobiert
er/sie/es
hat ausprobiert
wir
haben ausprobiert
ihr
habt ausprobiert
sie/Sie
haben ausprobiert
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte ausprobiert
du
hattest ausprobiert
er/sie/es
hatte ausprobiert
wir
hatten ausprobiert
ihr
hattet ausprobiert
sie/Sie
hatten ausprobiert
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde ausprobieren
du
wirst ausprobieren
er/sie/es
wird ausprobieren
wir
werden ausprobieren
ihr
werdet ausprobieren
sie/Sie
werden ausprobieren
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde ausprobiert haben
du
wirst ausprobiert haben
er/sie/es
wird ausprobiert haben
wir
werden ausprobiert haben
ihr
werdet ausprobiert haben
sie/Sie
werden ausprobiert haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [ausprobieren]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
probiere aus
du
probierest aus
er/sie/es
probiere aus
wir
probieren aus
ihr
probieret aus
sie/Sie
probieren aus
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe ausprobiert
du
habest ausprobiert
er/sie/es
habe ausprobiert
wir
haben ausprobiert
ihr
habet ausprobiert
sie/Sie
haben ausprobiert
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde ausprobieren
du
werdest ausprobieren
er/sie/es
werde ausprobieren
wir
werden ausprobieren
ihr
werdet ausprobieren
sie/Sie
werden ausprobieren
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde ausprobiert haben
du
werdest ausprobiert haben
er/sie/es
werde ausprobiert haben
wir
werden ausprobiert haben
ihr
werdet ausprobiert haben
sie/Sie
werden ausprobiert haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
probierte aus
du
probiertest aus
er/sie/es
probierte aus
wir
probierten aus
ihr
probiertet aus
sie/Sie
probierten aus
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte ausprobiert
du
hättest ausprobiert
er/sie/es
hätte ausprobiert
wir
hätten ausprobiert
ihr
hättet ausprobiert
sie/Sie
hätten ausprobiert
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde ausprobieren
du
würdest ausprobieren
er/sie/es
würde ausprobieren
wir
würden ausprobieren
ihr
würdet ausprobieren
sie/Sie
würden ausprobieren
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde ausprobiert haben
du
würdest ausprobiert haben
er/sie/es
würde ausprobiert haben
wir
würden ausprobiert haben
ihr
würdet ausprobiert haben
sie/Sie
würden ausprobiert haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [ausprobieren]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
probiere aus; probier aus
ihr
probiert aus
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [ausprobieren]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
