Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
ruhe aus
du
ruhst aus
er/sie/es
ruht aus
wir
ruhen aus
ihr
ruht aus
sie/Sie
ruhen aus
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
ruhte aus
du
ruhtest aus
er/sie/es
ruhte aus
wir
ruhten aus
ihr
ruhtet aus
sie/Sie
ruhten aus
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe ausgeruht
du
hast ausgeruht
er/sie/es
hat ausgeruht
wir
haben ausgeruht
ihr
habt ausgeruht
sie/Sie
haben ausgeruht
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte ausgeruht
du
hattest ausgeruht
er/sie/es
hatte ausgeruht
wir
hatten ausgeruht
ihr
hattet ausgeruht
sie/Sie
hatten ausgeruht
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde ausruhen
du
wirst ausruhen
er/sie/es
wird ausruhen
wir
werden ausruhen
ihr
werdet ausruhen
sie/Sie
werden ausruhen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde ausgeruht haben
du
wirst ausgeruht haben
er/sie/es
wird ausgeruht haben
wir
werden ausgeruht haben
ihr
werdet ausgeruht haben
sie/Sie
werden ausgeruht haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [ausruhen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
ruhe aus
du
ruhest aus
er/sie/es
ruhe aus
wir
ruhen aus
ihr
ruhet aus
sie/Sie
ruhen aus
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe ausgeruht
du
habest ausgeruht
er/sie/es
habe ausgeruht
wir
haben ausgeruht
ihr
habet ausgeruht
sie/Sie
haben ausgeruht
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde ausruhen
du
werdest ausruhen
er/sie/es
werde ausruhen
wir
werden ausruhen
ihr
werdet ausruhen
sie/Sie
werden ausruhen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde ausgeruht haben
du
werdest ausgeruht haben
er/sie/es
werde ausgeruht haben
wir
werden ausgeruht haben
ihr
werdet ausgeruht haben
sie/Sie
werden ausgeruht haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
ruhte aus
du
ruhtest aus
er/sie/es
ruhte aus
wir
ruhten aus
ihr
ruhtet aus
sie/Sie
ruhten aus
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte ausgeruht
du
hättest ausgeruht
er/sie/es
hätte ausgeruht
wir
hätten ausgeruht
ihr
hättet ausgeruht
sie/Sie
hätten ausgeruht
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde ausruhen
du
würdest ausruhen
er/sie/es
würde ausruhen
wir
würden ausruhen
ihr
würdet ausruhen
sie/Sie
würden ausruhen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde ausgeruht haben
du
würdest ausgeruht haben
er/sie/es
würde ausgeruht haben
wir
würden ausgeruht haben
ihr
würdet ausgeruht haben
sie/Sie
würden ausgeruht haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [ausruhen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
ruhe aus
ihr
ruht aus
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [ausruhen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);
