Odmienianie czasowników to inaczej koniugacja i polega na dopasowaniu bezokolicznikowej formy danego czasownika do określonego czasu. Zmiany, zwykle dokonywane za pomocą końcówek i słów pomocniczych, wyrażają kategorie gramatyczne związane z opisywanym działaniem lub stanem, takie jak osoba, liczba, czas, aspekt i tryb. Czasowniki są podzielone na kilka klas zgodnie z ich formą koniugacji i można im przypisać wzorce, aby pomóc w tworzeniu prawidłowych form.
Istnieją proste formy czasownika (np. ich mache, ich machte) i złożone formy, w których używa się czasownika posiłkowego (np. ich habe gemacht, ich werde machen).
W języku niemieckim jest w sumie 6 czasów. Dwa z nich są proste: czas teraźniejszy prosty (Präsens) i czas przeszły prosty (Präteritum). Pozostałe cztery czasy są złożone, czyli są to takie czasy, które łączą czasownik posiłkowy i formę bezokolicznika lub imiesłowu przeszłego czasownika głównego niosącego znaczenie. Czasy złożone obejmują czas przyszły prosty (Futur I), czas teraźniejszy dokonany (Perfekt), czas przeszły dokonany (Plusquamperfekt) i czas przyszły dokonany (Futur II).
... ...
Więcej informacji
Czas teraźniejszy prosty – Präsens
ich
bedrohe
du
bedrohst
er/sie/es
bedroht
wir
bedrohen
ihr
bedroht
sie/Sie
bedrohen
Czas przeszły prosty – Präteritum
ich
bedrohte
du
bedrohtest
er/sie/es
bedrohte
wir
bedrohten
ihr
bedrohtet
sie/Sie
bedrohten
Czas teraźniejszy dokonany – Perfekt
ich
habe bedroht
du
hast bedroht
er/sie/es
hat bedroht
wir
haben bedroht
ihr
habt bedroht
sie/Sie
haben bedroht
Czas przeszły dokonany – Plusquamperfekt
ich
hatte bedroht
du
hattest bedroht
er/sie/es
hatte bedroht
wir
hatten bedroht
ihr
hattet bedroht
sie/Sie
hatten bedroht
Czas przyszły prosty – Futur I
ich
werde bedrohen
du
wirst bedrohen
er/sie/es
wird bedrohen
wir
werden bedrohen
ihr
werdet bedrohen
sie/Sie
werden bedrohen
Czas przyszły dokonany – Futur II
ich
werde bedroht haben
du
wirst bedroht haben
er/sie/es
wird bedroht haben
wir
werden bedroht haben
ihr
werdet bedroht haben
sie/Sie
werden bedroht haben
Tryb łączący czasownika regularny czasownik [bedrohen]
Tryb łączący (niem. konjunktiv, od późnołacińskiego modus coniunctivus, tłumaczone jako forma struktury zdania i wywodzące się od łacińskiego czasownika coniungere – łączyć).
Tryb łączący to specjalna forma czasownika, która zwykle wyraża, że działanie jest warunkowe lub hipotetyczne.
Wyraża możliwe, prawdopodobne, hipotetyczne, pożądane, przerażające lub konieczne działania (wskazując tym samym stosunek mówiącego do działania). Jest to forma używana do wyrażenia czegoś co się wyobraża, a co może się nigdy nie wydarzyć. Używa się jej, aby wypowiedź została odebrana jako subiektywna lub wyrażająca zwątpienie lub niepewność.
W języku niemieckim istnieje tryb łączący I i tryb łączący II.
Tryb łączący I obejmuje czas teraźniejszy (np. er sei, er habe) oraz przyszły prosty i dokonany.
Tryb łączący I zwykle wyraża czyjąś opinię, często mało prawdopodobną z punktu widzenia mówiącego (tryb oznajmujący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Mówi, że nikogo nie ma w domu. X tryb łączący w czasie teraźniejszym: Er sagt, dass niemand zu Hause sei – Mówi, że (podobno) nikogo nie ma w domu).
Tryb łączący II obejmuje czas przeszły prosty (er wäre, er hätte) i czas przeszły dokonany.
... ...
Więcej informacji
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy prosty – Konjunktiv I
ich
bedrohe
du
bedrohest
er/sie/es
bedrohe
wir
bedrohen
ihr
bedrohet
sie/Sie
bedrohen
Tryb łączący I: Czas teraźniejszy dokonany – Konjunktiv I
ich
habe bedroht
du
habest bedroht
er/sie/es
habe bedroht
wir
haben bedroht
ihr
habet bedroht
sie/Sie
haben bedroht
Tryb łączący I: Czas przyszły prosty – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde bedrohen
du
werdest bedrohen
er/sie/es
werde bedrohen
wir
werden bedrohen
ihr
werdet bedrohen
sie/Sie
werden bedrohen
Tryb łączący I: Czas przyszły dokonany - Konjuktiv I: Futur II
ich
werde bedroht haben
du
werdest bedroht haben
er/sie/es
werde bedroht haben
wir
werden bedroht haben
ihr
werdet bedroht haben
sie/Sie
werden bedroht haben
Tryb łączący II: Czas przeszły prosty – Konjunktiv II: Präteritum
ich
bedrohte
du
bedrohtest
er/sie/es
bedrohte
wir
bedrohten
ihr
bedrohtet
sie/Sie
bedrohten
Tryb łączący II: Czas przeszły dokonany – Konjunktiv II: Plusquamperfekt
ich
hätte bedroht
du
hättest bedroht
er/sie/es
hätte bedroht
wir
hätten bedroht
ihr
hättet bedroht
sie/Sie
hätten bedroht
Tryb łączący II: Czas przyszły prosty – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde bedrohen
du
würdest bedrohen
er/sie/es
würde bedrohen
wir
würden bedrohen
ihr
würdet bedrohen
sie/Sie
würden bedrohen
Tryb łączący II: Czas przyszły dokonany – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde bedroht haben
du
würdest bedroht haben
er/sie/es
würde bedroht haben
wir
würden bedroht haben
ihr
würdet bedroht haben
sie/Sie
würden bedroht haben
Tryb rozkazujący (imperatywne) czasownikiregularny czasownik [bedrohen]
Tryb rozkazujący (niem. imperativ, od łac. imperativus) to forma czasownika wyrażająca nakaz, prośbę lub zakaz. W wielu przypadkach użycie trybu rozkazującego może wydawać się nieuprzejme. Dlatego polecenie jest często wyrażane w bardziej uprzejmy sposób, przy użyciu innych środków gramatycznych.
... ...
Więcej informacji
Tryb rozkazujący – Imperativ
du
bedrohe; bedroh
ihr
bedroht
Formy imiesłowowe (Partizip) czasownika regularny czasownik [bedrohen]
Forma imiesłowowa (niem. partizip, od łac. participare – „brać udział”) to nieokreślona forma czasownika, której można używać na wiele sposobów:
tworzyć czasy złożone;
tworzyć stronę bierną;
jako przymiotnik;
jako alternatywa dla zdań podrzędnych (kondensatory zdań);